Di Scipio, Agostino

ur. w Neapolu w 1962 roku, kompozytor, artysta dźwiękowy i naukowiec. Zaczął komponować w połowie lat 80. XX wieku jako samouk, następnie podjął studia w Konserwatorium w L’Aquili, które ukończył w klasie Michelangela Lupone i Maura Cardiego. Jest także absolwentem kursu muzyki komputerowej na Uniwersytecie w Padwie. Poszukuje niekonwencjonalnych metod generowania i transmisji dźwięku, często w kontekście takich zjawisk, jak wyłanianie się czy chaotyczna dynamika. Wiele z jego najbardziej znanych dzieł opiera się na sieciach brzmieniowej interakcji „człowiek–maszyna–środowisko”, zarówno w wykonaniach z elektroniką na żywo, jak i w muzyce kameralnej i instalacjach dźwiękowych. W 2014 roku został uhonorowany monograficznym wydaniem „Contemporary Music Review”, poświęconym jego twórczości jako kompozytora i artysty dźwiękowego. Nagrania jego utworów ukazują się nakładem takich oficyn jak RZ Edition, Neos, Stradivarius, Wergo, Neuma, Die Schachtel, Chrysopée Électronique i in. Z pianistą Cirem Longobardim opublikował koncertową realizację Electronic Music for Piano Johna Cage’a (Biennale w Wenecji 2012, wyd. płytowe Stradivarius). Z saksofonistą i aktywistą politycznym Mariem Gabolą występował w duecie wykorzystującym przewody analogowe z recyklingu. 

Agostino Di Scipio był profesorem kompozycji elektroakustycznej w Konserwatorium w Neapolu (2001–13), dziś zaś pracuje na Uniwersytecie w L’Aquili. Objął katedrę im. Edgarda Varèse’a w Technische Universität Berlin (2007–08), był wykładowcą gościnnym na Uniwersytecie Illinois w Urbana–Champaign (2004), w Centre Création Musicale Iannis Xenakis w Paryżu (2001–07), wykładał także w innych instytucjach na całym świecie, takich jak IEM Graz, IRCAM, SARC Belfast, Simon Fraser University Burnaby/Vancouver, Orpheus Institute w Gandawie, Akademia Muzyczna w Zagrzebiu, Akademia im. Sibeliusa. Jako członek grupy doktorskiej Ecologies du Son (Université Paris 8) prowadził obszerne badania nad historią, analizą i krytyką technologii dźwiękowych i muzycznych. 

Wybrane utwory: Estensioni na komputerowo generowaną taśmę (1988), Fractus na altówkę i taśmę stereo (1990), Event na flet, klarnet basowy, taśmę czterokanałową i elektronikę (1990), Plex na kontrabas i taśmę czterokanałową (1991), Kairos na saksofon sopranowy, taśmę i elektronikę (1992), 4 Variazioni sul ritmo del vento na flet prosty i elektronikę (1995), 6 Etiud na fortepian i elektronikę (1995–97), 5 Interazioni cicliche na kwartet smyczkowy i elektronikę (1997–98), Ektoposna jedną, dwie lub więcej gitar (1998), Texture-multiple na zespół i elektronikę (1993–2000), Book of flute dynamics na flet i elektronikę (2001), Untitled 2001 na komputerowo generowaną taśmę (2001), Craquelure na elektronikę (2002), Os, Oris na puzon i elektronikę (2002), Due di uno na skrzypce, flet piccolo i elektronikę (2002), Audible Ecosystemics nr 1 – Impulse response study na elektronikę (2002), Audible Ecosystemics nr 2a – Feedback study na elektronikę (2003), Untitled 2004 na elektronikę (2004), Audible Ecosystemics nr 3a – Background noise study na elektronikę (2005), Audible Ecosystemics nr 3b – Background noise study na głos i elektronikę (2005), 3 Stille Stücke na kwartet smyczkowy (2005–09), Modes of interference nr 1na trąbkę i elektronikę (2006), Modes of interference nr 2 na saksofon i elektronikę (2006), Texture-Residue na zespół i elektronikę (2006), 3 Pezzi muti na fortepian i elektronikę (2007), 2 Pieces of listening and surveillance na flet i elektronikę (2009–12), Untitled 2011 na głos i elektronikę (2011), Chorale na cztery głosy z mikrofonami i wzmacniaczami (2011–15), CHPN3.2 na dwóch pianistów z elektroakustycznymi siłownikami i inną elektroniką (2012), 2 Sound pieces with repertoire string music na dwa lub więcej smyczków i elektronikę (2012), 4 Variazioni sul soffio del tempo na cztery flety proste (2013–15), Dal fondo na fortepian i elektronikę (2014), Les débris de la contingence na skrzypce i elektronikę (2017), Larsenflöte na flet z miniaturowym mikrofonem i dwa głośniki (2017), Violazioni della presenza na skrzypce i elektronikę (2018), Settimo studio na fortepian i elektronikę (2018); instalacje dźwiękowe, kameralna muzyka teatralna.