Kucie kos

Obraz Wojciecha Fangora Kucie kos (1954) wypełnia całą ścianę niewielkiej sali Muzeum Warszawy. Jest głównym bohaterem przestrzeni, która go otacza – pustej i cichej. Jednak dynamika kompozycji malowidła i intensywne kolory sprawiają, że mała sala wydaje się wręcz rozsadzana przez wyobrażony dźwięk: odgłos kutego metalu, głosy kowali zmęczonych pracą, syk płomieni... W tym roku na Warszawskiej Jesieni muzyka współczesna zabrzmi wyjątkowo mocno jako medium obywatelskie, nieobojętne wobec spraw publicznych, społecznych, wspólnotowych, ale też jako wyraz tożsamości osobistej. Kucie kos, poświęcone powstaniu styczniowemu, to dobry kontekst do zaprezentowania utworów elektroakustycznych, dotykających tematyki społecznego oporu wobec opresyjnej władzy.