Barykada
- Andrzej Bieżan

Nigdy niezrealizowany happening muzyczno-teatralny Andrzeja Bieżana, powstały na początku lat 80. XX wieku i zachowany w formie opisu. Projekt zakłada ingerencję artystyczną w przestrzeń publiczną: artyści skupieni wokół obiektu (tytułowej barykady) prowokują publiczność – przypadkowych przechodniów – do wspólnego działania dźwiękowo-parateatralnego. Projekt Barykada realizuje najpełniej kompozytorską ideę „muzyki teraz”, którą można sprowadzić do kilku zasad: 

1. Działania dźwiękowe i parateatralne dzieją się Teraz i są maksymalnie spontaniczne. 

2. Partyturą jest zastana przestrzeń i zmienny kontekst rozwoju „wypadków” zachodzących podczas wykonania. 

3. Zaangażowani artyści – muzycy, aktorzy, budowniczowie instalacji – działają według wcześniej określonego programu/ scenariusza, ale mają obowiązek „otwarcia” się i prowadzenia rozwoju formy w relacji do nieprzewidywalnych zachowań publiczności oraz przypadkowych przechodniów. 

4. Artysta ma być maksymalnie skoncentrowany na bodźcach zewnętrznych, które rozszerzają indywidualne możliwości ekspresji i granice wyobraźni dźwiękowo-sytuacyjnej w ściśle określonej sytuacji Teraz. 

Czy Barykada łączy, czy dzieli? Każdorazowo odmienna próba odpowiedzi na to pytanie jest testamentem artystycznym, który pozostawił po sobie Andrzej Bieżan. 

Marcin Krzyżanowski