Omelchuk, Oxana
urodziła się na Białorusi, studia kompozycji ukończyła u Johannesa Fritscha, elektroniczną kompozycję studiowała u Michaela Beila. Współpracowała z zespołami Musikfabrik w Kolonii, Handwerk (Kolonia), Garage (Kolonia), ensemble mosaik (Berlin), Schlagquartett Köln, SWR Vokalensemble Stuttgart, Klangforum Wien, Studio Dan (Wiedeń), Ensemble Ictus (Bruksela). Otrzymała stypendia DAAD (2003), Miasta Kolonii im. Bernda Aloisa Zimmermanna (2006), na rezydencję w wiosce artystycznej Schöppingen (2007), Baldreit w Baden-Baden (2009), Kunstverein w Kolonii (2011), Villa Aurora (2018). Występuje w wielu formacjach, m.in. w duecie z Constantinem Herzogiem (syntezator analogowy i kontrabas), z Florianem Zwißlerem (organy elektroniczne i syntezatory analogowe), w triu Redaktion Heinz Liesendahl z Florianem Zwißlerem i Markiem Polscherem, w Paradoxana z Constantinem Herzogiem, Manfredem Rueckerem (Ketonge) i Fabianem Jungiem. W Edition Zeitgenössische Musik des Deutschen Musikrates ukazała się płyta monograficzna kompozytorki. Oxana Omelchuk mieszka i działa w Kolonii.
Wybrane uwory:Ubi caritas na chór (2009), Hommage à Clara Schumann na wiolonczelę (2009), Tschastuschka (Czastuszka) na orkiestrę (2009), ...Die Bäume wachsen in den Himmel nicht... na akordeon i organy (2009), Der Mantel, opera według opowiadania Gogola Płaszcz (2009), Suita na orkiestrę z opery „Der Mantel” (2009), Baden-Badener Tagebuch na klarnet basowy, skrzypce i fortepian (2009), Saltando IV na dwie gitary i bębny (2009), Nach Frieden und frischem Brot na zespół (2010), Schattenspiel na flet prosty, wiolonczelę i playback (2010), Staahaadlet A na zestaw perkusyjny i sample (2010), Aki Kaurismäki na akordeon, puzon i perkusję (2010), „Mon Chier Amy...” na klarnet, puzon, altówkę i wiolonczelę (2010), Throw, my Fears na głos, lutnię, piłę, wiolonczelę, kontrabas, harmonijkę i dwa gramofony (2010), The Boy Vuus na trąbkę, dwa puzony, gitarę elektryczną, kontrabas i perkusję (2010), Play back na dwa fortepiany i dwa keyboardy (2011), Cereals na zespół i playback (2011), Staahaadler Affenstall na zestaw perkusyjny, zespół i sample (2012), Mikrogramm na sopran i saksofon barytonowy (2012), Betteln na sześciu DJ hero players i preparowane skrzypce (2012), Grattage na elektryczną gitarę i elektryczną wiolonczelę (2012), Befehl-Pferd-Pfeil na 34 flety proste i playback (2013), Opus 56 na flet, klarnet, trąbkę i orkiestrę Casio DM-100 (2013), 5 Widmungen an die verborgenen Empfänger na akordeon i playback (2013), Aus dem Füllhorn der edelen deutschen Musica na instrumenty Harry’ego Partcha i flet piccolo (2014), Ballare na kwartet perkusyjny i wideo (2014), Gaunerlieder na chór mieszany (2014), Ari Aralo na głosy żeńskie i zespół (2015), Mr. Brown died last week at seventy-three na zespół (2015), Alles eines Irrlichts Spiel na sopran solo, organy, zespół i chór (2015), Etüden na fortepian i czterech pianistów (2016), Domkrat polej pustot na flet, syntezator analogowy, zespół i wideo (2016), Gfatterlena akordeon i dodatkowe instrumenty (2016), Studie na kontrabas (2017), Studie na wiolonczelę (2017), Licks na zespół (2017), Wow and Flutter na dwa puzony i zespół (2017), Böhmisches Lied/3 Versuch na violę d’amore (2017), Vermutungen űber die Zukun dla dwóch perkusistów (2017).