Pokrzywińska, Maria

kompozytorka, teoretyk muzyki, pedagog. W latach 1975–84 studiowała w Akademii Muzycznej w Warszawie teorię muzyki (dyplom z wyróżnieniem w 1980) oraz kompozycję w klasie Mariana Borkowskiego (dyplom z wyróżnieniem w 1984). Jest laureatką wielu nagród i wyróżnień, m.in. w 1984 r. otrzymała III nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Prac Magisterskich w Gdańsku, w 1986 – II nagrodę (I nie przyznano) na XXVIII Konkursie Młodych Kompozytorów Związku Kompozytorów Polskich za Rolling na kwintet dęty i cztery kwartety smyczkowe. Płyty z jej utworami były nominowane i uhonorowane nagrodą Fryderyk. 

Utwory Marii Pokrzywińskiej wykonywane były na licznych koncertach i prestiżowych festiwalach muzycznych w kraju (m.in. Forum im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Sakralnej „Gaude Mater” w Częstochowie, Warszawska Jesień, Młoda Muzyka Polska w Szczecinie, Spotkania Chórów Warszawskich „Cantate Domino”, Sympozja Kompozytorów Akademii Muzycznej w Warszawie, Warszawskie Spotkania Muzyczne, Zamojskie Dni Muzyki, Świętolipskie Wieczory Muzyczne i in.), a także za granicą, m.in. w Argentynie, Brazylii, Chile, Finlandii, Niemczech, Stanach Zjednoczonych, Urugwaju, Watykanie (XXX Kongres „Pueri Cantores”), na Węgrzech, w Wielkiej Brytanii (festiwal „Polish Realities” w Glasgow), we Włoszech i na Litwie. Od 1984 Maria Pokrzywińska prowadzi działalność pedagogiczną w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (obecnie na stanowisku profesora UMFC). W 2005 otrzymała tytuł doktora habilitowanego. Współpracowała również z Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyńskiego, wykładając harmonię w specjalności muzykologia (2000–02). W dorobku naukowym posiada szereg wykładów poświęconych muzyce współczesnej oraz problemom techniki kompozytorskiej. Jest autorką podręcznika do nauki harmonii praktycznej pt. Progresje (Warszawa, CEA 2004), zaleconego przez MKiDN do użytku w szkolnictwie muzycznym. Zagadnieniom harmoniki poświęcone były także jej liczne wykłady, referaty, pokazy i lekcje otwarte prezentowane na sesjach naukowych, seminariach i kursach. 

Ważniejsze kompozycje: Wariacje na fortepian (1975), Mazurek na fortepian (1976), Psalm 113. „Nie nam Panie” na głos z fortepianem (1976), Psalm 113. „Chwalcie Pana” na głos z fortepianem (1976), Capriccio per clarinetto solo (1977), Kwintetna instrumenty dęte (1978), Trzy pieśni na alt i fortepian do słów Wisławy Szymborskiej (1980), Idios na perkusję solo (1980), Ad vivumna orkiestrę (1981), Thought-forms na fortepian (1981), Con espressione na klarnet basowy i kwartet smyczkowy (1981), Reglamentoso na taśmę (1982), Psalm 96 na chór i orkiestrę (1982), Koncert podwójny na klarnet, wiolonczelę i orkiestrę (1984), Rolling na kwintet dęty i cztery kwartety smyczkowe, (1986) Capriccio na tubę i orkiestrę (1986), Replays na dwa klarnety i fortepian (1988), Refrain na 11 instrumentów (1988), Romanza na wiolonczelę solo (1991), Omenna 13 instrumentów (1994), Apostolus Christi na chór mieszany a cappella (1997), Cantate Domino na chór mieszany a cappella (1997), Versusna klarnet i organy (1997), Sonet VI na chór mieszany a cappella (1998; wersja II na chór chłopięcy, 1999; wersja III na chór głosów równych, 2003), Toccata capricciosa na organy (1999), Souvenir for M. na klarnet basowy (2000), Toccata capricciosa a quattro mani na organy (2001), Hymnus in Honorem Sanctae Hedvigis na chór głosów równych a cappella (2001), Valse Chalumeau na sekstet klarnetowy (2003), Symfonia (2003–04), Pater noster na cztery perkusje (2007), Danza saltica per auto solo (2007), Passacaglia na orkiestrę smyczkową (2007), Życie nasze, pieśń na sopran i orkiestrę smyczkową do słów Henryka Gały (2008), Kto nosi w sobie, ballada na sopran, chór głosów równych i orkiestrę do słów Henryka Gały (2008), Passacaglia a otto per archi (2009), Invitation na saksofon sopranowy i fortepian (2011), Cztery Figliki na chór mieszany a cappella do słów Mikołaja Reja (2014), Ogniwo na dwa fortepiany i dwie perkusje (2015), Ballo Orticanto a Otto per atti e archi (2016), Pięknie zaśpiewajcie, kolęda na chór mieszany a cappella do słów Jana Węcowskiego (2016), Toccata capricciosa II na klawesyn (2017), Aforyzm 148. według Krzysztofa Bilicy na kwartet smyczkowy (2017).