Tabakiernik, Piotr

ur. w 1986 r. Jest absolwentem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.

Jako twórca jest zainteresowany zarówno przeszłością, jak i przyszłością, dlatego korzysta w pełni z zasobu nowoczesnych technik kompozytorskich. Zafascynowany jest mikrotonowością, poszerzaniem zasobu technik wykonawczych, muzyczną kognitywistyką i wszystkim, co składa się na język "kompozytora współczesnego". Nie ukrywa jednak, że style już nieaktualne z historycznego punktu widzenia są dla niego bardzo atrakcyjne i język oraz dramaturgia muzycznej akcji, jakie oferują, nieustannie go kuszą. Nie lubi muzycznych neo-izmów (neo-klasycyzm, neo-romantyzm itd.), dlatego chętnie improwizuje w stylach historycznych.

Intensywnie działa w teatrze; jest autorem muzyki do kilkudziesięciu spektakli i wielu innych projektów teatralnych. Wymiar performatywny utworów - także tych pozateatralnych - jest dla niego bardzo istotny, podobnie jak świadome planowanie ich quasi-teatralnej dramaturgii. Wykonawcę traktuje jak aktora, który buduje na potrzeby utworu postać z krwi i kości, by potem ożywić ją, podróżując przez świat wykonywanej kompozycji. Sprawia mu przyjemność odbywanie tej podróży od utworu do widza wraz z wykonawcą.

Teatralność fascynuje go podobnie jak rytuały zarówno w sztuce, jak i w otaczającej rzeczywistości. Wciągają go nie tylko pilne badanie i obserwacja owych rytuałów, ale także kreowanie ich we własnej twórczości.

Poza muzyką Piotr Tabakiernik interesuje się wieloma dziedzinami, szczególnie lingwistyką (jest zapalonym conlangerem, czyli twórcą języków, z których wiele powstało na potrzeby jego utworów).

Wybrane utwory: sumpiqo na kwartet smyczkowy, perkusję i ośmiokanałową projekcję dźwięku (2013), šeg na wiolonczelę i akordeon (2014), ἀπόπτωσις (apopt sis) na sekstet wokalny (2015), WAM-iationen na akordeon solo (2015), toutur thrœu (rytuał słyszenia) na wiolonczelę i zespół (2016), Monachomachia, teatr muzyczny (2017), Symphonic Piece na orkiestrę (2017).