Kompozycja oparta jest na elementach muzyki mongolskiej, a także tybetańskiej, bowiem kompozytor pozostaje pod przemożnym wpływem Tybetu – jego barw, tajemniczości, surowej prostoty i ogromnej siły tego regionu. Za pomocą efektów teatralnych, licznych mikrotonów, tajemniczych, barwnych brzmień, Wenchen Qin wyraża swoje silne uczucia do Tybetu.
W przebiegu utworu ważnym dźwiękiem, pojawiającym się w poszczególnych motywach, jest „h”. Jest to zarazem pierwsza litera znanej sześciosylabowej mantry buddyjskiej – Om mani padme hum.