Tytuł jest neologizmem, swobodnie nawiązującym do zjawiska homeostazy, a więc równowagi dynamicznej, którą można zaobserwować u istot żywych: często przeciwstawne, wciąż zmieniające się procesy działają na zasadzie naczyń połączonych, utrzymując organizm (jak również cały ekosystem) w stanie harmonii wewnętrznej.

Można to rozumieć na sposób poetycki. Zaburzenie homeostazy powoduje patologię, dysharmonię, a jej zanik - śmierć. Utwór powstał w ramach programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Kolekcje" priorytet „Zamówienia kompozytorskie" (2012-2013) na wniosek Związku Kompozytorów Polskich. Pisany był na zamówienie 56. Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień" z myślą o Ensemble Phoenix Basel.

Warstwa elektroakustyczna w dużej mierze składa się z przetransformowanych dźwięków nagranych przez perkusistów Macieja Hałonia i Bartosza Sałdana oraz kontrabasistkę Martynę Rudelytė.
Piotr Roemer