ur. 1978 w Rydze, gdzie studiował kompozycję u Pēterisa Vasksa, następnie w Wiedniu u Kurta Schwertsika, w Łotewskiej Państwowej Akademii Muzycznej u Pēterisa Plakidisa i u Osvaldasa Balakauskasa w Litewskiej Akademii Muzycznej. Brał również udział w kursach mistrzowskich Magnusa Lindberga, Pära Lindgrena i Benta Sørensena. Jego utwory wykonywano na Łotwie, a także na Warszawskiej Jesieni, Festiwalu Gaida w Wilnie, Spelplan Stockholm, Maerzmusik w Berlinie, NYYD w Tallinie, Arena w Rydze, Festiwalu Muzycznym w Bergen, Klangspuren w Schwazu, Time of Music w Viitasari, ISCM World Music Days w Hongkongu, Estońskich Dniach Muzyki, Sounds New w Anglii, Musica Viva w Monachium. Wykonawcy jego utworów to m.in. Chór Radia Łotewskiego, Riga Chamber Players, Sinfonietta Riga, Ensemble Modern, Deutsche Radio Philharmonie, Kroumata, Paragon (Glasgow), Pierrot Lunaire Ensemble Wien, Caput (Islandia), GAM (Moskwa). Współpracował z wieloma artystami wizualnymi, jak Oļegs Kļimovičs i Gints Gabrāns, z którymi stworzył instalację Parahypnotic.

Andris Dzenītis jest laureatem m.in. pierwszej nagrody na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim w Moskwie (2005) za Seven Madrigals by E.E.Cummings, Wielkiej Nagrody Muzycznej (2007, najważniejszej nagrody muzycznej na Łotwie) za utwór Fides.Spes.Caritas. Jego Postludium. Ice na orkiestrę zostało uznane przez łotewskie Radio 3 Classics za utwór muzyczny roku 2009 oraz przyniosło kompozytorowi nagrodę kultury pisma „Diena” (2010). Z grupą Woodpecker, którą założył w roku 2006, bierze udział w wielu projektach związanych z muzyką elektroniczną.

 

Ważniejsze utwory (od 2000): Der Todeskeim. Der Lebenskeim na dwie cytry kokle i flet (2000), Verbum et Verbum na mezzosopran (2000), Pierrot na saksofon (2001), Stanza II. Super flumina Babylonis na smyczki, trzy głosy i elektronikę (2001), Gutta na taśmę (2001), Passia na taśmę (2002), Landscape on a Dark Red na taśmę (2002), Bang for Three dla trzech perkusistów (2002), Stanza III ...innuendo (2000–02), Narrow Paths. Dreamy Steps na gitarę (2003), Le jardin descends vers la mer na taśmę (2003), Solitude na mezzosopran z elektroniką (2003), Les Livres de ton silence / Books of Silence, opera kameralna do tekstu Oscara Miłosza (2002–04), Seven Madrigals by E.E. Cummings na mezzosopran i sześć instrumentów (2004), Sitivit Anima Mea na organy (2005), Stones and Veils na waltornię i małą orkiestrę (2005), Indigo na taśmę (2005), Pavasara rits na chór i instrumenty (2005–06), Fading Airs. Scattered Choirs na dwie cytry kokle i akordeon (2006), Bird na głos z elektroniką (2006), Black na głos z elektroniką (2006), Fides.Spes.Caritas na chór i orkiestrę (2006), Grace na gitarę elektryczną z elektroniką (2007), Tunnel ambience do instalacji multimedialnej (2007), Parahypnosis, muzyka do instalacji (2007), Black Cherry. Verso II (2007), Wind Rose. City Shape Turbulence na gitarę elektryczną z elektroniką (2007), In Se I na siedem instrumentów dętych blaszanych i orkiestrę smyczkową (2007), Pigeon Post na chór, flet, akordeon i dwie cytry kokle (2007), Urban Translated na klarnet z orkiestrą (2007/08), Mâte Zeme na altówkę (1997–2008), Stencil of Time na wiolonczelę, gitarę elektryczną z elektroniką (2008), Distant Bells na dwa fortepiany (2008), No Wave, No Particle: Walking Through Walls, instalacja (2008), Dauka, opera, libretto Karlis Verdins (2007–09), Woodoo 80 na gitarę elektryczną z elektroniką (2009), Pinkerigas dziesminas na mezzosopran, flet, tubę i fortepian (2009), Dorada na fortepian (2010), Drone na instrumenty dęte (2010), Duality na fortepian z orkiestrą (2010), Trataka. Point noir na kwartet smyczkowy (2010–11), Preludium. Light (2011), Kali Yantra na flet i fortepian (2011), Northern Orchid na gamelan (2011), Matter of Imagination na cytrę kokle i kwartet smyczkowy (2011), Amrita na kwartet smyczkowy (2011), Latvian Cookbook na duży zespół (2012), Voice of Plains na saksofon i organy (2012), E(GO) na saksofon z orkiestrą (2012), Forged Meetings na gitarę (2013).