Wolke und Mond (Adriana Hölszky)
(Chmura i księżyc)
Podstawą tego utworu, napisanego dla Juliusa Bergera i Stefana Hussonga, jest czterowiersz chińskiego mistrza zen:
Chmura i księżyc, oba tym samym.
Doliny i góry, każda inna.
Jedność to czy dwoistość?
Cudowne! Wspaniałe!
To właśnie ten zagadkowy stan jedności różnych poziomów, który pojąć można tylko poprzez skok, poprzez przezwyciężenie. Tylko w ten sposób można zrozumieć sens tej jedności.
Intencją kompozycji jest stworzenie migotliwego, wibrującego, rozedrganego kompleksowego dźwięku, którego składniki przenikają się i stapiają w całość. Z tego też względu w utworze przeważają tryle i figury złożone z powtarzanych dźwięków, potęgujące wrażenie maksymalnej ruchliwości. Jedność rozumiana jest tu jako niedwoistość. Powstaje ona jako rezultat kompozycyjnego procesu i nie jest dana a priori.
Adriana Hölszky