W ramach 55. Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień" miało miejsce pewne szczególne wydarzenie - szczególne dlatego, że nie anonsowane w programach, więc "ciche" i "marginalne". Było to seminarium krytyki muzycznej WJ 2012.
Brało w nim udział sześcioro studentów teorii muzyki i muzykologii: Bartłomiej Barwinek (Akademia Muzyczna w Katowicach), Magdalena Lewicka (Akademia Muzyczna w Łodzi), Agnieszka Nowok (Akademia Muzyczna w Katowicach), Piotr Roemer (Akademia Muzyczna w Krakowie), Krzysztof Stefański (Akademia Muzyczna we Wrocławiu) oraz Marta Tabakiernik (Uniwersytet Warszawski). Kiedy publiczność festiwalowa zajęta była swą codzienną krzątaniną, oczekując na wieczorne święto muzyczne, my spotykaliśmy się codziennie około południa na dwugodzinnej dyskusji - poprzedzonej przygotowaniem krótkich tekstów podsumowujących na bieżąco przebieg Festiwalu. Miejscem spotkań były (zazwyczaj) gościnne progi Lokalu Użytkowego na ulicy Brzozowej, nieopodal Rynku Starego Miasta. Była to dla nas wszystkich wspaniała przygoda, muzyczna i towarzyska zarazem.
Poniższe teksty są echem naszych rozmów. Echem odległym, bo zadanie, jakie sobie postawiliśmy, nie polegało na chronologicznym zreferowaniu koncertów festiwalowych. Celem było znalezienie jakiegoś osobistego klucza do odczytania wydarzeń festiwalowych. Oto panorama tych spojrzeń. Teksty ułożone są według prostej zasady: trzy pierwsze starają się ogarnąć festiwal w sposób syntetyczny, trzy ostatnie - dają obraz bardziej sprofilowany.Całość, tak różnorodna, przedstawia jakąś - miejmy nadzieję, że znaczącą - namiastkę tego, czym był ten festiwal z perspektywy uczestników seminarium krytyki muzyczne. A był spotkaniem artystów i słuchaczy; krzyżowaniem się różnych wrażliwości; dyskretnym i nieuniknionym ujawnianiem się złożonej problematyki naszych czasów.
Marcin Trzęsiok
