Lévy, Daniel

w okresie studiów w École Supérieure d’Art Dramatique w Strasburgu (1989–91) zetknął się z Georges’em Aperghisem, z którym współpracuje regularnie (La baraque Foraine, Strasbourg 1990; H, Nanterre 1992; Sextuor, Nanterre 1993; Tourbillons, Nanterre 1995 oraz nowa wersja zaprezentowana w Vandœuvre-lès-Nancy 2004; Awinion 1997; Zwielicht, Monachium 1999; Machinations, Witten 2000; Entre chien et loup, Nancy 2002, nowa wersja – Lyon 2006; Zeugen, Berno 2007, Luna Park, 2011). 

Od 1996 roku brał również udział w spektaklach autorstwa Frédérica Fisbacha (L’Annonce faite à Marie Paula Claudela, 1997; Un avenir qui commence tout de suitewedług Władimira Majakowskiego, 1997; L’Ile des morts według Augusta Strindberga; Le Gardien de tombeau według Franza Kafki, 1999; Nous les héros Jeana-Luca Lagarce’a, 1999; Tokyo Notes Orizy Hiraty, 2000; BéréniceJeana Racine’a, 2001; Les Paravents Jeana Geneta, 2002; Agrypina Georga Friedricha Händla, 2003; L’illusion comique Jeana Corneille’a, 2004; Animal Rolanda Ficheta, 2005; Gens de Séoul Orizy Hiraty, 2005; Feuillets d’Hypnos René Chara, 2007). Od 2003 roku współpracuje z reżyserką Irène Bonnaud przy takich projektach jak: Tracteurs Heinera Müllera, 2003; Lenz Georga Büchnera, 2004; Music hall 56 Johna Osbourne’a, 2007; Le Prince travesti Pierre’a de Marivaux, 2008; Fanny Marcela Pagnola, 2009; La charrue et les étoiles według Seana O’Caseya, 2009; Les Troqueurs Antoine’a Dauvergne’a, 2009; Kurt Weill – New York według Kurta Weilla, 2010 oraz Soleil couchant Izaaka Babla, 2011. 

Artysta tworzy też oświetlenie, scenografie i wideo do spektakli muzycznych Emily Loizeau, Arthura H, Paris Combo, Garage Rigaud oraz Gianmarii Testy. Brał udział w projektach Patricka Pineau, Françoise Rivalland z zespołem SIC, Gérarda Cherqui, Valérie Joly, Michela Didyma, Anity Picchiarini, Ingrid von Wantoch Rekowski, Edouarda Reichenbacha, Tomeo Vergesa, Jeana-François Peyreta, Edith Scob, Emilia Calcagno, Carla Carcano, Collectif Foucault 71, Ensemble Ars Nova, Gérarda Pessona, T&M – Antoine’a Gindta oraz Caroliny Gautier.