Le Lac - Tristan Murail

Na północ od Nowego Jorku leży rozległa kraina parków i rezerwatów przyrody, pełna jezior, wzgórz i lasów. Mieszkam tam w domu otwartym na świat zewnętrzny, zapełniony drzewami, jeziorem i wszechobecnym życiem. Każdego dnia, o każdej godzinie jezioro rozbłyska innym światłem, odmiennym nastrojem. Jest zawsze obecne, ale wciąż zmienne – odbija i powiększa bezustanny ruch pór roku i pogody. Jest geometryczną przestrzenią dla myśli i kształtów, skromnym symbolem wszechświata. Podobnie jak jezioro, utwór mój zbudowany jest z kilku wciąż zmieniających się elementów: analizy akustycznej dźwięku deszczu uderzającego o taflę wody, stylizowanego pomruku piorunów, zawołania nieznanego ptaka, elektronicznej faktury żab wiosną, melodii akordów. Elementy te traktowane są jako abstrakcyjne obiekty muzyczne, modyfikowane, filtrowane, zniekształcane, harmonizowane bądź składane w akordy układane jedne na drugich; prezentowane dla ich czystej brzmieniowości i wartości muzycznej – to jest ich psychologicznego oddziaływania. Nie jest to próba opisania jeziora ani muzyka programowa. Z modelu naturalnego przed mymi oczami zachowałem głównie grę stałości i niestałości, zmiany ruchu i nastroju, logikę nieoczekiwanego, a także porządek i prostotę, tkwiące w sercu chaosu i złożoności. 

Tristan Murail