W poszukiwaniu Rzeczydźwięku - Małgorzata Kazińska, Tomasz Skweres

Praca nad tą kompozycją, zainspirowana obiektami z Muzeum Warszawy oraz scenariuszem Małgorzaty Kazińskiej, jest dla mnie interesującym wyzwaniem, zupełnie innym niż praca nad utworem przeznaczonym do wykonania tradycyjnie w sali koncertowej, adresowanym przede wszystkim do widza dorosłego. Z jednej strony staram się posługiwać tym samym językiem muzycznym, uwzględniając szerokie spektrum możliwości odbioru w kontekście subiektywnej percepcji czasu, postrzegania emocji, reakcji słuchacza na swoiste prowadzenie linii melodycznych – językiem wykorzystującym charakterystyczny przekaz harmoniczny bazujący na sile napięcia różnorodnych interwałów muzycznych. Z drugiej zaś pragnę stworzyć utwór, który w sposób nieskomplikowany, niemal czysto emocjonalny trafi do słuchacza najmłodszego i pobudzi jego jakże czułą wyobraźnię. Z pewnością w procesie tworzenia większy nacisk zostanie położony na kontrasty oraz krótsze, asocjatywne ilustracje akustyczne niż na rozwój długich linii dramatycznych. 

Utwór będzie się składał z licznych krótkich fragmentów muzycznych nawiązujących do poszczególnych eksponatów w Muzeum Warszawy i łączył tradycyjny zapis kompozycji z fragmentami uwzględniającymi elementy improwizacji, dając tym samym reżyserii muzycznego spaceru dużą swobodę. Główną koncepcją utworu, a zarazem jego cechą znamienną jest szeroko rozumiana relacja odtwórca–odbiorca, z zasadniczym ukłonem w stronę najmłodszego słuchacza, zarówno w przypadku klasycznej sytuacji scenicznej, koncertowej, jak i fragmentów, w których publiczność czynnie uczestniczy w tworzeniu muzycznej całości. Najciekawszym zadaniem dla mnie jako kompozytora jest współtworzenie – zachowanie konstrukcyjnej spójności muzycznych fragmentów z jednoczesnym uwzględnieniem elastyczności, możliwości sterowania fragmentami muzycznymi w ścisłej współpracy z reżyserem dla stworzenia jak najatrakcyjniejszego dla dzieci, pełnego wartości poznawczych spaceru muzycznego. 

Tomasz Skweres