Hendrich, Paweł

ur. w 1979 roku we Wrocławiu. Ukończył studia magisterskie na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym tamtejszego Uniwersytetu Ekonomicznego. Jest także absolwentem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie kompozycji Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil (dyplom z wyróżnieniem). Na przełomie lat 2005 i 2006 przebywał w Hochschule für Musik w Kolonii, gdzie studiował kompozycję w klasie Yorka Höllera – w ramach programu stypendialnego Socrates-Erasmus. Od 2008 roku jest zatrudniony we wrocławskiej Akademii Muzycznej; w 2012 uzyskał stopień doktora. Pełni funkcję dyrektora artystycznego Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej Musica Polonica Nova we Wrocławiu oraz jest członkiem komisji programowej Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”. 

Wielokrotnie był laureatem nagród i stypendiów. W 2007 roku Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego objęło go czteroletnim Programem Promocji 13 Kompozytorów. W 2010 został uhonorowany członkostwem w Akademii Młodych Uczonych i Artystów. W 2017 otrzymał odznakę Zasłużony dla Kultury Polskiej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. 

Artysta brał udział w kursach i warsztatach dla kompozytorów prowadzonych przez takich wykładowców jak: Peter Eötvös, Luca Francesconi, Anders Hillborg, Marco Stroppa, Horatiu Radulescu czy Ivan Fedele. 

Utwory Pawła Hendricha były wykonywane m.in. na Warszawskiej Jesieni, festiwalach Musica Polonica Nova i Musica Electronica Nova we Wrocławiu, Festiwalu Prawykonań w Katowicach, festiwalu Audio Art w Warszawie i w Krakowie, podczas Poznańskiej Wiosny Muzycznej, Musica Viva w Monachium, Frankfurter Positionen, Rudens Kamermūzikas Festivāls w Rydze, Suså Festival w Næstved (Dania), Rudersdal Sommerkoncerter w Hørsholm (Dania), Lotus Festival (Japonia) czy Unerhörte Musik w Berlinie. Znalazły się również w programie Światowych Dni Muzyki we Wrocławiu, a także University of Louisville New Music Festival (Stany Zjednoczone), festiwali Słuchalnia w Toruniu i Nowe Fale w Gdańsku oraz Katowice JazzArt Festival. Były grane na koncertach w Polsce, Niemczech, Austrii, Szwecji, Hiszpanii, Portugalii, Czechach, Turcji, na Węgrzech, Malcie, Słowacji, Litwie, Łotwie, w Estonii, Rosji, Japonii, Chinach oraz Stanach Zjednoczonych przez takie zespoły jak NFM Filharmonia Wrocławska, Orkiestra Muzyki Nowej, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, Plural Ensemble, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej , Ensemble Modern, Ensemble Musikfabrik, Lux:NM, KammarensembleN, Illinois Modern Ensemble, e Forbidden City Chamber Orchestra, orkest de ereprijs, Lutosławski Quartet, LutosAir Quintet, Śląska Orkiestra Kameralna, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej, Wrocławska Orkiestra Kameralna Leopoldinum, Tech-no Orchestra, Sound Factory Orchestra, Arcis-Ensemble, Polska Orkiestra Jeunesses Musicales, Warszawska Grupa Cellonet, NFM Trio Smyczkowe Leopoldinum, Kwartludium, an_ARCHE New Music Ensemble, Melos Ethos Ensemble, Kwadrofonik, pod batutą takich dyrygentów jak Szymon Bywalec, Fabián Panisello, Peter Eötvös, Anu Tali, Clemens Heil, Diego Masson, Wim Boerman, Maciej Koczur, Andrzej Bauer czy Zsolt Nagy. Utwory Hendricha wykonywali również Elżbieta Woleńska, Mikołaj Pałosz, Rafał Łuc, Adam Bałdych, Ignaz Lisiecki i in. 

W sezonie artystycznym 2016/2017 Paweł Hendrich pełnił funkcję kompozytora–rezydenta Orkiestry Muzyki Nowej w NOSPR (finansowanie ze środków IMiT). 

Od kilkunastu lat programuje w środowisku Max. Razem z Cezarym Duchnowskim i Sławomirem Kupczakiem tworzy trio Phonos ek Mechanes, wykonujące muzykę elektroakustyczną na żywo. 

Nakładem wydawnictwa DUX w 2010 roku ukazała się monograficzna płyta Pawła Hendricha Chamber Works, a w 2017 – Metaforma. W 2012 Bôłt Records wydało debiutancką płytę C+ – tria Phonos ek Mechanes. Ponadto utwory Pawła Hendricha zostały wydane na kilkunastu innych płytach, w tym m.in. w wydawnictwie Ensemble Modern. 

Wybrane utwory: Gnothi seauton na orkiestrę kameralną (2001), Niech zstąpi Duch Twój na głos recytujący, tenor, baryton, bas i dwa chóry żeńskie (2002), Heterochronia na wielką orkiestrę symfoniczną (2002–04), Anepigraph na małą orkiestrę (2005), Diversicorium na zespół kameralny (2005), Phonarium I, instalacja dźwiękowa (2005), Phonarium II, instalacja dźwiękowa (2006), Multivalentis na klarnet, puzon, wiolonczelę i fortepian (2006), Metasolidus na orkiestrę symfoniczną (2005–07), Cyclostratus na skrzypce, klarnet basowy, perkusję, fortepian i beatbox (2008), Hyloflex na orkiestrę smyczkową (2007–09), Hyloflex na komputer (2009), Liolitna orkiestrę kameralną (2009–10), Diaphanoid na zespół kameralny (2010), Emergon αß na orkiestrę kameralną (2011), Metasolidus II na wielką orkiestrę symfoniczną (2011–12), Cryptoscript na komputer (2012), Sedimetron na zespół kameralny (2012), Kioloik na jeden lub dwa flety (2012), Drovorb na klarnet, waltornię, fortepian, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2013), Ertytre na jedną lub osiem wiolonczel (2013–14), Alopopulo na orkiestrę kameralną, skrzypce solo i komputery (2014), Accant na akordeon solo i komputer (2014), Exophor na zespół instrumentów chińskich (2015), Xenobrach na dwie perkusje i dwa fortepiany (2015), Pteropetros na akordeon, kwartet smyczkowy i kwintet dęty (2015), Bajki robotów, co-opera na zespół kameralny, komputery, warstwę wideo i syntezator mowy (z Cezarym Duchnowskim, 2015–16), Mutuusmutus na orkiestrę kameralną i powietrzną perkusję (2016), Hordiaver na orkiestrę kameralną (2016–17), Gliptopalinomia 7.2, 2.7, ... na fortepian solo (2017), Holoedr na saksofon, puzon, akordeon, fortepian i wiolonczelę (2017), Prismiris na trio smyczkowe (2018), Gliptopalinomia 10.1, 1.10, ... na fortepian solo (2018), Gliptopalinomia 7.1, 1.7, 3.5, 5,3, ... na fortepian solo (2018), Gdzieniegdzie, instal-akcja na zespół kameralny, elektronikę i wizualizacje (2019), Dualabilis na dwa akordeony i komputer (2019), Absusurrus na flet, orkiestrę i elektronikę (2019).