Reglamentoso
- Maria Pokrzywińska

Utwór powstał w okresie stanu wojennego (1982), a zrodził się jako protest przeciwko ówczesnej rzeczywistości – beznadziejnej sytuacji społeczno-politycznej i ekonomicznej naszego kraju. Głęboki kryzys gospodarczy spowodował, że wszystkie podstawowe artykuły życia codziennego objęte były systemem reglamentacji kartkowej i podlegały drastycznym ograniczeniom. Nie wszyscy to może dziś pamiętają, ale np. dwie kostki masła musiały wystarczyć na cały miesiąc, mięsa zaś brakowało nawet na kartki (z wydzieloną specyfikacją gatunku: I, II, III). Do tego należy dodać ograniczenia swobód obywatelskich, blokadę łączności telekomunikacyjnej, wprowadzenie godziny milicyjnej, militaryzację, reżim i prześladowania. 

W konstrukcji kompozycji wyodrębnić można trzy zasadnicze warstwy brzmieniowe. Warstwę podstawową tworzą głosy recytujące nazwy towarów reglamentowanych (masło, cukier, mąka, ryż, czekolada, kakao i in.). Odrębną warstwę stanowią sygnały – cytaty dźwiękowe (ówczesny sygnał Dziennika TV, sygnał telefonu, karetki pogotowia, oklaski z Plenum PZPR i in.). Dodatkowo wprowadzona perkusja pełni rolę muzycznego tła. Utwór oparty jest wyłącznie na materiale konkretnym. Głosów użyczyli Katarzyna Bortkun, Tadeusz Czechak i Jarosław Malanowicz, efekty perkusyjne nagrał Stanisław Skoczyński, całość zaś po mistrzowsku zrealizował na taśmę Bohdan Mazurek przy pomocy dostępnej wówczas aparatury (jeszcze bez komputerów!) w Studiu Eksperymentalnym zmilitaryzowanego oczywiście Polskiego Radia. Jest rzeczą jasną, że Reglamentoso nie mogło wtedy ujrzeć światła dziennego, trafiło więc do lamusa na długie lata. 

Maria Pokrzywińska