Elyakim, Dganit-Enso

jest kompozytorką i artystką dźwięku. Jej utwory odzwierciedlają eksperymenty prowadzone na wielu obszarach, jak kompozycja algorytmiczna, pejzaże dźwiękowe tworzone poprzez procesy automatyczne, elektronika z żywymi wykonawcami lub bez nich, kompozycje i sterowane improwizacje z elektroniką w czasie realnym, performans i sztuka internetowa. Jej dorobek obejmuje utwory kameralne, wokalne i elektroakustyczne oraz muzykę do spektakli teatralnych i tanecznych z użyciem nowych mediów i wideo. W roku 2016 wydała swój debiutancki album Failing Better (Aural Terrains), wysoko oceniony m.in. w magazynach „The Wire” i „His Voice”. W roku 2011 Elyakim otrzymała Nagrodę Premiera Izraela za kompozycję. Jej muzyka była wykonywana na festiwalu Gaudeamus w Holandii, w Muzeum Sztuk w Tel Awiwie, na festiwalu Ars Electronica w Linzu oraz w wielu innych miejscach. Studia w zakresie muzyki i filozofii ukończyła z wyróżnieniem na Uniwersytecie w Hajfie i w Królewskim Konserwatorium w Hadze. 

Wybrane utwory: Duda na instrument klawiszowy, perkusję i taśmę (1998), Powder na fortepian i taśmę (2000), Appropriate Judaism na taśmę (2003), Old Skool na taśmę (2005), Lewdness na taśmę (2005), Blond na taśmę (2006), Lentils na fortepian, perkusję, altówkę, taśmę, narratora i live electronics (2006), One On 1.1 na klarnet basowy i elektronikę (2007), On Zimri and Pinchas na fortepian, wiolonczelę, klarnet, skrzypce, narratora i live electronics (2007), Implosion na wiolonczelę, live electronics i wideo (2009), Laws of Reflection, operetka internetowa na altówkę, gitarę elektryczną, elektronikę, interaktywne maszyny muzyczne i tekst (2010), 4_L_is, sterowana improwizacja na fortepian, instrumenty dęte (dwa lub więcej), smyczkowe (dwa lub więcej), perkusję i live electronics (2011), Jonnah na fortepian, flet i taśmę (2013), I Can Walk na fortepian, kontrabas i elektronikę (2014), Failing Better na fortepian (cztery ręce) i narratora (2015), Cod++(e,a).choosena mechaniczny fortepian, sample i dźwięki elektroniczne (2015), Abavidanna fortepian i narratora (2015), Crack-ck-cks in walls of silence na flet, skrzypce, altówkę, wiolonczelę, fortepian, taśmę i performera (2016),2 Le Hands, 10 umbs na fortepian i elektronikę (2016), One on 1.1 for percussion, sterowana improwizacja na perkusję i elektronikę (2016), Belle Canto dla trzech wykonawców i na elektronikę (2016), A Deliberately Anesthetic Composition For Ensemble na fortepian, flet, altówkę, perkusję, narratora i elektronikę (2017), Dismantled na zdemontowaną klawiaturę fortepianu, performera i elektronikę (2017), The Sea at You Cannot See, utwór radiowy (2018); utwory internetowe we współpracy z Turing Dames (Dganit Elyakim, Eran Hadas, Batt-Gitl): It’s Gone (2011), Maybe Attending (2011),Lizetush (2012), WikiLand (2014); muzyka do filmów, spektakli teatralnych i tanecznych: Still Winter (2008), Shlulit (2009), Keresh (2011), Memento Fluidos (2014), iWoman (2014), The Lost Paradise (2014), The So German, (2014), Hysteria Shows (2016), Shvil Israel (2018).