Capriccio -
Andrzej Krzanowski

jest kompozycją poszukującą nowych możliwości brzmieniowych akordeonu poprzez wykorzystanie dudnień akustycznych powstałych przy użyciu najwyższego rejestru instrumentu. Naprzemienne generowanie ciągłego wysokiego dźwięku o dowolnej długości, nakładających się pasm dźwiękowych i stereofonicznych repetycji wywołuje skojarzenia z muzyką elektroniczną, która pod koniec lat siedemdziesiątych była coraz bliżej pola zainteresowań Krzanowskiego. Według słów kompozytora: "Capriccio zostało skomponowane w oparciu o formę ronda, którego refren stanowią spiętrzenia trytonów, a w kupletach przeważają następstwa sekundowo-septymowe". Na wielu akordeonach guzikowych efekty dudnienia zaproponowane przez Krzanowskiego są trudne do uzyskania, toteż współczesne wykonania często są pozbawione tego interesującego zjawiska.

Prawykonania utworu dokonał kompozytor podczas Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej "Musica '83" w Strasburgu, gdzie zaprzyjaźnił się z Yvonne i Andrew Lobsteinami, którym kompozycję dedykował.

Grażyna Krzanowska