Générique -
Wojciech Kilar

W zwartym, trwającym niewiele ponad 5 minut utworze zawarł kompozytor możliwie maksymalną ilość zdarzeń dźwiękowych. Opowiedział jakąś krótką historię. Czy jest to historia o wypadku za kierownicą w wyniku zaśnięcia lub zawału serca, utracie przytomności w trakcie spaceru po ulicach miasta w upalne lato, czy inna jeszcze - to, prawdę mówiąc, nieważne. I nie ma chyba potrzeby tak jej konkretyzować, urealniać, aby uchwycić estetyczny charakter i sens utworu. Zestawiony na płycie z Warszawskiej Jesieni 1963 wraz z głośnym swego czasu i znaczącym utworem Kazimierza Serockiego A piacere, Générique brzmi do dzisiaj świeżo i frapująco jako jedna z najcelniejszych artystycznie manifestacji polskiego sonoryzmu.

Leszek Polony

(w: "Kilar. Żywioł i modlitwa", Kraków, PWM, 2005, s. 93)