Žuraj, Vito

ur. 1979 w Mariborze (Słowenia), ukończył studia kompozycji i teorii muzyki pod kierunkiem Marka Mihevca w Akademii Muzycznej w Lublanie. Naukę kompozycji kontynuował u Lothara Voigtländera w Dreźnie i Wolfganga Rihma w Karlsruhe, gdzie uzyskał także dyplom kursu technologii muzycznej Thomasa A. Trogego. W sezonie 2009-10 uczestniczył w Międzynarodowej Akademii Ensemble Modern i w Akademii Opery Współczesnej Fundacji Deutsche Bank.

Vito Žuraj współpracował z wybitnymi muzykami i zespołami, jak New York Philharmonic, RSO Stuttgart des SWR, Hessischer Rundfunk Sinfonieorchester, Filharmonia Słoweńska, Klangforum Wien, Scharoun Ensemble, ensemble recherche i RIAS Kammerchor. Wykonaniami jego kompozycji dyrygowali m.in. Matthias Pintscher, Johannes Kalitzke, Beat Furrer i Emilio Pomàrico. Utwory Žuraja były wykonywane m.in. na Salzburger Festspiele, New York Philharmonic Biennial, Ultraschall Berlin, Międzynarodowych Wakacyjnych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie, Gaudeamus Muziekweek, Manifeste Paris, Festiwalu Takefu w Japonii, a także w MoMA w Nowym Jorku, Filharmonii Berlińskiej, Mozarteum w Salzburgu, Filharmonii w Kolonii i Semper Oper w Dreźnie. Prapremiera Orlando. Das Schloss, pierwszej opery tego twórcy, odbyła się w roku 2013 w Theater Bielefeld. Intensywna działalność na polu muzyki elektronicznej zaowocowała współpracą artysty z SWR Experimentalstudio we Fryburgu Bryzgowijskim, IRCAM i ZKM Karlsruhe.

Vito Žuraj jest laureatem licznych nagród, w tym I miejsca w 57. Konkursie Kompozytorskim w Stuttgarcie i nagrody za utwór orkiestrowy przyznanej przez Deutsche Radio Philharmonie Saarbrücken. W roku 2016 otrzymał Nagrodę za Kompozycję im. Claudia Abbado przyznawaną przez Filharmoników Berlińskich. Jest wykładowcą instrumentacji i śpiewu gregoriańskiego na Uniwersytecie Muzycznym w Karlsruhe, od 2015 wykłada również w Akademii Muzycznej w Lublanie. W 2014 był rezydentem Niemieckiej Akademii Villa Massimo w Rzymie.

Wybrane utwory (od 2010): Ruée na klarnet solo (2002-10), The French Open na waltornię solo (2003-10), vergrip na orkiestrę (2010), Tiebreak na orkiestrę (2010), Net Cord na zespół instrumentów smyczkowych (2010), Court nr 2 na zespół (2010), Dropshot na dwie waltornie i zespół (2010), Zur Freude na chór dziecięcy i kwintet instrumentów dętych blaszanych (2010), Zgübleni na alt, zespół i live electronics (2010-11), Čmrlj na fortepian (2011), Framed na zespół (2011), Best-of-Five na organy (2011), Top Spin na trio perkusyjne (2011), Changeover na grupy instrumentalne i wielką orkiestrę (2011), Introitus na kwartet smyczkowy (2012), Contour na kwintet dęty (2012), Silhouette na akordeon (2012), Restrung na zespół (2012), Re-slide na puzon i zespół (2012), Warm-up na waltornię i dwóch perkusistów (2012), Recitativi na wysoki głos i cimbalo cromatico (2012), Orlando. Das Schloss, teatr muzyczny na głosy, chór, elektronikę i orkiestrę (2012-13), Matrix na disklavier i elektronikę (2013), Übürall na sopran i zespół (2013), Fired-up na zespół (2013), Insideout na dwa głosy i zespół (2013), Hawk-eye, koncert na waltornię i orkiestrę (2013-14), Round-robin na akordeon i elektronikę (2014), Quiet, please na trzy ustniki (2014), Chrysanthemum na klarnet, wiolonczelę i fortepian (2014), Runaround na kwintet instrumentów dętych blaszanych i zespół (2014), Overhead na zespół instrumentów smyczkowych (2014), Schub'rdy G' na sopran, akordeon, perkusję i fortepian (2015), Aftertouch na zespół (2015), Moonballs na kwintet dęty (2015), La femme 100 têtes na sopran i kontrabas (2015) i-Formation, koncert na dwie orkiestry i dwóch dyrygentów (2016), Etouffée na fortepian preparowany (2016), Ueaueoi na sześć głosów męskich (2016), Ubiquité na sopran i grupy instrumentów (2013-17), Stand-up na orkiestrę (2017).