Steen-Andersen, Simon

ur. w 1976 r. Jest kompozytorem, performerem i twórcą instalacji, pracującym na pograniczu muzyki instrumentalnej i elektronicznej, wideo i performansu. Studiował kompozycję u Karla Aage Rasmussena, Mathiasa Spahlingera, Gabriela Valverde'a i Benta Sørensena w Aarhus, Fryburgu Bryzgowijskim, Buenos Aires i Kopenhadze (1998-2006). Od 2008 wykładał kompozycję w Królewskiej Akademii Muzycznej w Aarhus, od 2013 jest profesorem wizytującym w Norweskiej Akademii Muzycznej w Oslo. Mieszka w Berlinie.

Otrzymał liczne nagrody oraz granty, m.in. Nagrodę Muzyczną Kranichstein (2008), Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów UNESCO, stypendium DAAD (2010), Nagrodę Carla Nielsena, Nagrodę Muzyczną Berlińskiej Akademii Sztuk (2013), Nagrodę Muzyczną Rady Nordyckiej (2014), Carl Prisen Prize (2015). Otrzymywał zamówienia od takich zespołów, instytucji i festiwali, jak ensemble recherche, Neue Vokalsolisten Stuttgart, SWR, Orkiestra Filharmoniczna Radia Francuskiego, Ensemble Ascolta, Duńska Narodowa Orkiestra Kameralna, JACK Quartet, Donaueschinger Musiktage, Ultraschall, Dni Nowej Muzyki Kameralnej w Witten, ECLAT w Stuttgarcie. Współpracował z czołowymi zespołami nowej muzyki, m.in. wiedeńskim Klangforum, Collegium Novum z Zurychu, ICTUS, kwartetem Arditti, Londyńską Sinfoniettą, Sinfoniettą z Oslo, Ensemble intercontemporain, asamisimasa oraz NADAR.

W najnowszych utworach kompozytor wykorzystuje często wzmocnione instrumenty akustyczne w zestawieniu z samplerem, wideo, prostymi przedmiotami codziennymi lub konstrukcjami własnymi.

Wybrane utwory (od 2005): Amongst, koncert na ekstremalnie ampli kowaną gitarę i wielką orkiestrę (2005), Within Amongst, antykadencja na ampli kowaną gitarę solo (2005), [sproglyd], interaktywna strona internetowa na norweskie i duńskie słowa i fonemy oraz kwartet smyczkowy (2005), loloopop, instalacja audiowizualna (z Carlem Krullem, 2006), Chambered Music na 12 instrumentów i sampler (2007), In Spite Of, And Maybe Even erefore na trzy ampli kowane i cztery nieampli kowane instrumenty (2007), Di culties Putting it Into Practice (prior In Her Frown) dla dwóch ampli kowanych wykonawców (2007-10), Nothing Integrated na ekstremalnie ampli kowany klarnet, perkusję, wiolonczelę i wideo live (2007), soundTAG, epidemiczna instalacja dźwiękowa (z Kajem Aunem, 2008), On And O And To And Fro na wibrafon, saksofon/klarnet, kontrabas/wiolonczelę oraz trzech muzyków z megafonami (2008), Beloved Brother, dwa fragmenty z Capriccia na odjazd ukochanego brata Jana Sebastiana Bacha zaaranżowane na backside guitar (2008), Pretty Sound (Up And Down) na ampli kowany fortepian (2008), Self Simulator, instalacja interaktywna (2009), Run Time Error, instalacja wideo/ performans (2009-), Overtures na wzmocniony guzheng, sampler i orkiestrę (2008-10), Double Up na sampler i małą orkiestrę (2010), Studies for String Instrument Nos. 1-3 (2007-11), History of My Instrument na preparowaną harfę i wideo (2011), Im Rauschen na flet piccolo, flet i klarnet basowy z "międzyinstrumentalnym playbackiem" (2012), II Kwartet smyczkowy na instrumenty z preparowanymi i wzmocnionymi smyczkami (2012), Black Box Music na perkusję, ampli kowane pudełko, 15 wykonawców i wideo (2012), Inszenierte Nacht, adaptacja sceniczna kompozycji Bacha, Schumanna, Mozarta i Ravela (z Ensemble Ascolta, 2013), Mono (Autotune) na głos i keyboard (2014), Koncert na fortepian z orkiestrą (2014), Korpus na trzy instrumenty Harry'ego Partcha i 7-8 wykonawców (2015), "if this then that and now what" na czterech aktorów, dwa puzony, czterech perkusistów i 12 smyczków (2016).