Yun, Isang

(1917-1995)

ur. koło Tongyeong w Korei Południowej, pierwsze lekcje muzyki (gra na wiolonczeli i kompozycja) pobierał w Korei i w Japonii. Jako aktywny uczestnik ruchu oporu przeciw japońskiej okupacji był więziony do końca II wojny światowej. Po odzyskaniu wolności uczył muzyki w koreańskich szkołach i uniwersytetach. W 1956 przybył do Europy, by kontynuować studia w Paryżu i w Berlinie (u Borisa Blachera), wziął także udział w Międzynarodowych Wakacyjnych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie. W 1971 uzyskał obywatelstwo zachodnioniemieckie; mieszkał w Berlinie Zachodnim od roku 1964. Uprowadzony z Niemiec przez agentów koreańskiego dyktatora Parka, lata 1967-69 spędził w więzieniu. Po uwolnieniu zaangażował się w ruch na rzecz przywrócenia demokracji w swoim rodzinnym kraju. Od 1969, czyli powrotu do Niemiec, wykładał w Hochschule der Musik w Hanowerze, w latach 1970-86 był profesorem kompozycji w Hochschule der Künste w Berlinie. Członek Akademii Sztuk w Hamburgu i w Berlinie, doktor honoris causa Uniwersytetu w Tybindze, był honorowym członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej, członkiem Academia Scientiarum et Artium Europaea w Salzburgu oraz laureatem licznych nagród i wyróżnień, m.in. Wielkiego Krzyża Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (Großes Bundesverdienstkreuz). Zmarł 3 listopada 1995 roku w Berlinie.

Wybrane utwory: Bara na orkiestrę (1960), Om mani padme hum na solistów, chór i orkiestrę (1964), Der Traum des Liu-Tung, opera (1965), Réak na orkiestrę (1966), Die Witwe des Schmetterlings, opera (1967-68), Images na flet, obój, skrzypce i wiolonczelę (1968), Geisterliebe, opera (1971), Sim Tjong, opera (1971-72), Konzertante Figuren na małą orkiestrę (1972), Pièce concertante na zespół (1976), Muak na orkiestrę (1978), Exemplum in memoriam Kwangju na orkiestrę (1981), pięć symfonii (1982-83, 1984, 1985, 1986, 1987), Naui Dang, Naui Minjokiyo! na solistów, chór i orkiestrę do tekstów poetów koreańskich (1987), Symfonia kameralna nr 1 (1987) i nr 2 "Den Opfern der Freiheit" (1989), Silla na orkiestrę (1992), Engel in Flammen. Memento and Epilogue na orkiestrę, sopran i chór żeński (1994).