Anderson, Laurie

ur. 1947 w Wayne w Stanach Zjednoczonych, artystka eksperymentalna, piosenkarka, plastyczka, reżyserka, pisarka, rzeźbiarka, kompozytorka i performerka. Gry na skrzypcach zaczęła się uczyć w wieku pięciu lat. W 1966 przeprowadziła się do Nowego Jorku, gdzie uczęszczała do Barnard College i Columbia University. Przez dwa lata wykładała historię sztuki w City University w Nowym Jorku. Jednym z jej pierwszych dokonań był zaprezentowany w Rochester performans Automotive (1972), w którym stworzyła orkiestrę klaksonów samochodowych. W Duets on Ice występowała na łyżwach zamrożonych w blokach lodu, grając smyczkiem, w którym zastąpiła włosie nagraną taśmą, na skrzypcach z głowicą odtwarzającą zamiast strun; utwór skończył się, kiedy lód stopniał. W 1974 otrzymała kilka stypendiów, dzięki którym mogła swobodniej oddawać się artystycznym poszukiwaniom. Podstawą jej utworów z własnymi tekstami stał się rockowy puls, jak w wydanym na singlu It's Not the Bullet at Kills You - It's the Hole (1977). Trwający osiem minut O Superman (1981) trafił na drugie miejsce brytyjskich list przebojów. Wkrótce ukazały się jej albumy You're the Guy I Want to Share My Money With (1981), Big Science (1982) i Mister Heartbreak (1984). W roku 1983 w Brooklyn Academy of Music Anderson wykonała po raz pierwszy United States I-IV, dzieło multimedialne łączące muzykę, fotografię, lm, rysunki oraz animacje z tekstem, składające się z 78 segmentów zorganizowanych w czterech częściach: Transportation, Politics, Money i Love. Pierwsze wykonanie trwało sześć godzin, wykorzystano w nim ponad 1200 zdjęć i filmów. Część tych materiałów została użyta w jej filmie Home of the Brave (1986). Przy spektaklu Set and Reset (1983) Anderson współpracowała z artystą wizualnym Robertem Rauschenbergiem i choreografią Trishą Brown. Późniejsze płyty Laurie Anderson to m.in. Strange Angels (1989), Bright Red (1994) i The Ugly One with the Jewels and Other Stories (1995).

W roku 1994 ukazała się jej książka Stories from the Nerve Bible: A Retrospective, 1972-92, rok później Anderson zaprezentowała serię spektakli multimedialnych zatytułowanych The Nerve Bible, w których czytała fragmenty swojej książki, łącząc je z muzyką, komedią, iluzją, filmami, piosenkami oraz symulowanym tornado. W 1995 wraz z Hsin-Chienem Huangiem opracowała interaktywny CD-ROM Puppet Motel (1995). Podczas tournée w 1999 przedstawiła multimedialny spektakl Songs and Stories from Moby Dick, a w latach 2002-04 była artystką rezydentką NASA; doświadczenia wówczas zebrane zainspirowały jej jednoosobowy, pokazany w roku 2004 spektakl The End of the Moon. Inne dokonania Anderson to m.in. inspirowana snami artystki instalacja The Waters Reglitterized (2005) oraz albumy Life on a String (2001) i Homeland (2010). W roku 2004 uczestniczyła w opracowaniu ceremonii otwarcia olimpiady w Atenach. Nowsze dzieła artystki to m.in. spektakl Another Day in America (2012) oraz film Heart of a Dog. Laurie Anderson często współpracowała z innymi muzykami, między innymi z Peterem Gabrielem, Lou Reedem (jej wieloletnim partnerem, którego poślubiła w roku 2008), Brianem Eno, Ryūichim Sakamoto, Jeanem-Michelem Jarre'em, Philippem Glassem, Adrianem Belew, Hectorem Zazou.