Lasy deszczowe. Koncert na dwa flety i orkiestrę

– odwieczne niezgłębione, ze swoim wieloczasem fauny i flory, z tajemniczą audioi chromosferą... To symboliczna wędrówka od opalizujących, ciemnych barw leśnego poszycia poprzez jaśniejącą feerię kolorów aż po pełne słońca i ruchu korony drzew. Forma utworu przybrała postać zbliżoną do antycznej tragedii:

Stasimon – przedświt, czas neutralny

Epeisodion 1 – poranek, czas przyspieszony (kolibry)

Epeisodion 2 – przedpołudnie, czas spowolniony (rzeka)

Kommos – popołudnie, czas nawarstwiony, powstrzymywany

Exodus – zmierzch, czas otwarty, zawieszony.

Kompozycja jest symbolicznym hołdem oddanym wielowiekowym drzewom, pomnikom natury, które można unicestwić w ciągu kilku minut narzędziami cywilizacji. Partytura opatrzona jest mottem: ...myśląc o moim świecie, który zanika... Utwór dedykowany jest wybitnym polskim flecistom młodego pokolenia – Agacie i Łukaszowi Długoszom. Powstał na zamówienie Instytutu Muzyki i Tańca w ramach programu „Kolekcje” – priorytet „Zamówienia kompozytorskie” 2012–2013. Trwa ca. 30’.

Grażyna Pstrokońska-Nawratil