Abras, Juan Manuel

jest kompozytorem, dyrygentem i muzykologiem. Urodził się w Szwecji, dzieciństwo spędził w Szwajcarii i w Madrycie, wykształcenie zdobywał w Wiedniu, Niemczech, Wenecji, Krakowie, Hiszpanii i Buenos Aires. Otrzymał doktorat w dziedzinie muzyki na Pontyfikalnym Katolickim Uniwersytecie Argentyny, dyplom w zakresie muzyki kręgu hiszpańskiego na Uniwersytecie w Salamance i Valladolid oraz licencjat i dyplom z historii na Universidad del Salvador i Uniwersytecie Deusto. Kompozycję studiował na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Performatywnych w Wiedniu, w Akademii Muzycznej w Krakowie i Konserwatorium im. Manuela de Falli w Buenos Aires pod kierunkiem Krzysztofa Pendereckiego, Kurta Schwertsika i Roberta Garcíi Morilla. Brał także udział w kursach prowadzonych przez Karlheinza Stockhausena, Helmuta Lachenmanna, Wolfganga Rihma i Alexandra Müllenbacha. Studiował dyrygenturę (również na studiach podyplomowych) w Wiedniu u Leopolda Hagera i w Buenos Aires u Guillerma Scarabina oraz na kursach u Michaela Gielena (w Berlińskiej Operze Państwowej), Ervina Acéla i Dominique Fanal. Gry na fortepianie uczył się w Konserwatorium Municipal Superior w San Sebastián, Konserwatorium im. Benedetta Marcella w Wenecji i w Narodowym Konserwatorium im. Carlosa Lópeza Buchardo w Buenos Aires.

Utwory Juana Manuela Abrasa były wykonywane m.in. w ramach International Gaudeamus Music Week (Holandia), Warszawskiej Jesieni, festiwalu MANCA (Francja), Musiikinaika (Finlandia), Międzynarodowego Forum Nowej Muzyki im. Manuela Enríqueza, festiwalu Discantus i Instrumenta Oaxaca (Meksyk), w salzburskim Mozarteum, Kulturrathaus Dresden, na Columbia University, University of Ottawa, Uniwersytecie Deusto (Hiszpania), w Teatro Colón (Buenos Aires). Jego dyskografia obejmuje 6 płyt wydanych w Austrii, Francji, Polsce i Argentynie.

Był wykładowcą na Narodowym Uniwersytecie w Lanús i w Konserwatorium im. Astora Piazzolli w Buenos Aires oraz gościnnie w Instytucie Badań Muzykologicznych im. Carlosa Vegi w Pontyfikalnym Katolickim Uniwersytecie Argentyny, a także gościem i kompozytorem rezydentem takich wydarzeń i festiwali, jak Warszawska Jesień (2008), Ensemble Aleph – 4. Międzynarodowe Forum Młodych Kompozytorów (Paryż, 2006), XIII Laboratorium Muzyki Współczesnej (Warszawa, 2006), Międzynarodowe Forum Kultury i Biznesu (Drezno, 2003). Jest członkiem Austriackiego Stowarzyszenia Kompozytorów (ÖKB), Związku Kompozytorów Argentyńskich oraz SADAIC (Argentyńskiego Stowarzyszenia Autorów i Kompozytorów). Był dyrygentem i dyrektorem artystycznym kilku argentyńskich orkiestr. Jako kompozytor, dyrygent, pianista i organizator serii koncertów propaguje muzykę argentyńską i iberoamerykańską. Działał również jako aranżer, specjalista w zakresie instrumentacji i kopista.

Wybrane utwory: Seriallemande na fortepian na cztery ręce (1997), ¿Libertas? 47 na instrument(y) i/lub głos(y) (1999), Drunken Fugue na trzy saksofony (1999), La fuga de Valentino na fortepian na sześć rąk (1999), Ricercare na flet, klarnet, skrzypce i wiolonczelę, (1999), Sedekte. Quinteto dodecatánguico na bandoneon i kwartet smyczkowy (2000−01), Harmonie – Alpha et Omega na sopran i fortepian (2001), Sueño y chacarera na flet i klarnet (2001), Suite Argentina na orkiestrę kameralną (2001), De coelesti hierarchia na chór męski, wibrafon, organy, wiolonczelę i elektronikę (2002), Estelango na fortepian na cztery ręce (2003−04), Dialogos between Moses, Demosthenes, Virgil and Turing na kwartet smyczkowy (2004), Chacarera Meets the Puna na skrzypce (2005), The Song of Anna O. na sopran i zespół instrumentalny (2005), Muchos rostros, una Madre na głosy solowe, chór i orkiestrę kameralną (2006), Pésame (Actus contritionis) na narratora, chór, zespół i elektronikę (2006), The Dante Sketches na narratora, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (2006−07), Pentecostés (Veni Sancte Spiritus) na chór i elektronikę (2007), Chacarera beatboxera na beatboxera i zespół (2008), Huayno Meets the Milonga na wibrafon i marimbę (2009), Telesiadas. Concert Variations on a Theme by Chazarreta na fortepian i orkiestrę symfoniczną (2009), Un réquiem lorquiano (Balada de la placeta) na elektronikę (2009), Chacarera endebussyada na fortepian (2010), A ‘Letter’ for Mich na klarnet (2011), Discursos argentinos na obój (2011), Milonga Meets Malambo na wiolonczelę i fortepian (2011), Przemówienia polskie na obój (2011), Diálogos franciscano(n)s na flet i elektronikę (2012), Perpetuum tanguile na skrzypce (2013), Ploratus acerbos infantem edere na klarnet (2013), Bossa nova scriabinosa na altówkę (2014), Only One Note na fortepian (2014), Sitwa Raymi (Oración primera al Hacedor) na chór mieszany, duet instrumentalny i elektronikę (2014), Ania jest... na klarnet (2015), Cueca wagneroide na altówkę (2015), Kinderlachen na flet prosty (2015), The Hermit na skrzypce i tancerza (2015), Yubarta Yakarta na wiolonczelę (2015).