ur. w 1957 r. w Gyula na Węgrzech, rozpoczął karierę muzyczną jako korepetytor w Teatrze Miejskim w Békécsaba (1976–79). Wkrótce po odejściu z teatru podjął studia dyrygenckie u Istvána Párkaia w Akademii Muzycznej im. Ferenca Liszta w Budapeszcie i w 1984 otrzymał dyplom. Dwukrotnie korzystał ze stypendiów Fundacji Sorosa na studia uzupełniające w Mediolanie (1988) i Paryżu (1989). Uczestniczył w seminariach prowadzonych przez Petera Eötvösa podczas festiwali bartókowskich (1985–89), następnie został jego asystentem w Instytucie Nowej Muzyki Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Karlsruhe (1990–95). Od 1999 jest naczelnym dyrygentem i doradcą artystycznym Israel Contemporary Players. W 2002 został mianowany profesorem dyrygentury w Konserwatorium Paryskim.

Był dyrektorem artystycznym dyrygenckich kursów mistrzowskich organizowanych przez Filharmonię im. Janáčka w Ostrawie i klasy mistrzowskiej dla młodych dyrygentów nowej muzyki w Centrum Muzycznym w Jerozolimie. Występował na kilku kontynentach, szczególnie często w Niemczech, gdzie prowadził m.in. Deutsches Symphonie-Orchester Berlin, Rundfunk-Sinfonieorchester w Berlinie, Orkiestrę WDR w Kolonii, Orkiestrę SWR w Stuttgarcie.

Znaczną popularnością cieszy się w Wielkiej Brytanii: stawał na podium BBC Symphony Orchestra, BBC Singers, BBC Scottish Symphony Orchestra. Udziela się też w krajach Europy Środkowej, przede wszystkim w rodzinnych Węgrzech (koncerty na czele Narodowej Orkiestry Symfonicznej Radia Węgierskiego, Narodowej Węgierskiej Orkiestry Symfonicznej). Prowadził koncerty we Włoszech (orkiestry RAI w Mediolanie i Turynie) i w Izraelu. Muzyce współczesnej poświęca wiele uwagi, o czym świadczą nieustanne zaproszenia na związane z nią festiwale, jak również praca z ensemble recherche, Musikfabrik, Ensemble Contrechamps (Genewa), Contemporary Arts Ensemble of the ICA (Londyn), Ensemble Itinéraire, London Sinfonietta, Ensemble intercontemporain, Ensemble Varianti (Stuttgart), Klangforum Wien, NRW, Israel Contemporary Players, Collegium Novum (Zurych) czy Ictus (Bruksela).

Powierzono mu ponad 800 prawykonań (w tym Hoch-Zeiten Karlheinza Stockhausena, 2003), liczne rejestracje radiowe i płytowe. Jest laureatem nagrody specjalnej za promocję i wybitne wykonania nowej muzyki izraelskiej.