Równolegle do kompozycji utworu Répons, Pierre Boulez stworzył kilka krótkich utworów na zespół kameralny, nawiązujących do niektórych idei, które pojawiły się w czasie jego pracy nad tym znacznych rozmiarów dziełem.

Dérive (dryf, zbaczanie) oparte jest na rozmnożeniu prostej struktury harmonicznej: serii sześciu permutowanych akordów, z których każdy zawiera sześć dźwięków kryptogramu Williama Glocka – adresata dedykacji utworu – oraz sześciu transpozycji, tworzących kryptogram w inwersji.

Ważną rolę gra tu rezonans: pianista przetrzymuje wszystkie dźwięki najniższej oktawy przez cały czas trwania utworu, co pozwala im brzmieć w sposób bardziej swobodny, z bogatszym zestawem alikwotów. Figury ornamentalne i melodyczne przeplatają się w radosnym nastroju aż do nagle urwanego zakończenia.

Philippe Albèra,

komentarz do utworu wykonanego 21 marca 1992 r.

na festiwalu Archipel w Genewie