Utwór napisany na zamówienie festiwalu Warszawska Jesień. Stanowi studium plastyczności brzmienia płynnie przekształcanego (symultanicznie) w obrębie formy-procesu, formy-sytuacji, formy-obiektu oraz formy-stymulantu. Klasyczne myślenie o napięciach w kontekście kulminacji i rozwiązania zostaje zastąpione przez dążenie do uzyskania maksimów poszczególnych parametrów, które nie są bezpośrednio akustyczne, lecz wyprowadzone i sklasyfikowane na podstawie wielomodalnych, synestezyjnych doznań autora.

Szymon Stanisław Strzelec