„Uwertura” oznacza początek lub otwarcie. Mój utwór składa się z wielu wstępów i otwarć: otwierane są drzwi do różnych przestrzeni muzycznych, odsłanianych lub badanych o krok dalej; w jednym z pomieszczeń chińska Piosenka czterech pór roku oglądana jest w mikroskopowym powiększeniu, by można było usłyszeć wszystkie jej – zwykle niedostrzegane – szczegóły. Pięćdziesięciokrotne rozciągnięcie utworu w czasie pozwala wejść w bogaty świat dziwnych brzmień, mikroskopijnych wibracji i niewielkich glissand, niestanowiących części właściwej melodii, ale będących naturalnym elementem ludzkiego głosu i chińskiej tradycji wokalnej. Guzheng nastrojony jest w specjalny sposób, by mógł zagrać tę dziwną melodię złożoną z bardzo małych interwałów. W ten sposób Piosenka czterech pór roku nadaje pośrednio barwę całości utworu, określając ograniczoną liczbę tonów guzhengu, stanowiących jednocześnie podstawę harmoniczną dla partii orkiestrowej. Gest otwarcia jest również zakodowany w temacie towarzyszącym otwarciu niewielkiej, sekretnej klapki guzhengu, służącej do strojenia instrumentu. Muzyk musi otworzyć klapkę, żeby w zakończeniu utworu zagrać na kołkach do strojenia. Jednocześnie gesty otwierania i zamykania klapki zdają się kontrolować samą muzykę i orkiestrę – jak otwieranie i zamykanie różnych światów.

Simon Steen-Andersen