W roku 964 Li Yu, ostatni władca Królestwa Południowego Tang, był niezadowolony z jednego ze swych urzędników – Hana Xizaia, który co noc oddawał się rozrywkom. Władca nie chciał swego gniewu wyrazić bezpośrednio, wysłał więc do jego domu nadwornego malarza, nakazując mu utrwalić to, co zobaczy. Gdy zwój z obrazem Nocne hulanki Hana Xizaia został ukończony, władca podarował go urzędnikowi, a ten – ujrzawszy obraz – poczuł się wielce zawstydzony. Działanie Li Yu podyktowane było dobrymi intencjami i nadzieją, że Han Xizai poprawi swoje zachowanie. Opowieść ta została przytoczona w Suplemencie do Dziejów Pięciu Dynastii (Wudai Shi Bu), autorstwa Tao Yue, powstałym w okresie Północnej Dynastii Song, (1012).
Obraz Nocne hulanki Han Xizaia podzielony jest na pięć epizodów: słuchanie gry na pipie, oglądanie tancerzy, odpoczynek, gra na instrumentach dętych oraz pożegnanie gości. Spójrzmy na fragment Gra na instrumentach dętych – kim jest owych pięć grających kobiet?
W utworze 964•Heterophony na pięć instrumentów kompozytor Guohui Ye zawarł swoje wrażenia z oglądania tysiącletniego obrazu...