Powrót do:   Kompozytorzy
Taborda, Tato

ur. w 1960 r. w Kurytybie w Brazylii. Studia muzyczne odbył u Hansa-Joachima Koellreuttera, Esther Scliar oraz na Cursos Latino-americanos de Música Contemporânea. W roku 1980 założył zespół Grupo Juntos-Música Nova, który wykonywał muzykę młodych kompozytorów brazylijskich i z innych krajów latynoamerykańskich. Jego utwory powstawały na zamówienie m.in. Donaueschinger Musiktage, Berliner Festspiele MaerzMusik, Pro-Musica Nova Bremen, Festival of Perth, São Paulo Bienal, Biennale Monachijskiego i Ressonance Contemporaine we Francji. Przez ostatnie dwa dziesięciolecia intensywnie współpracował z artystami i instytucjami współczesnego teatru i tańca w Brazylii. W roku 2004 napisał pracę doktorską Biokontrapunkt: kontrapunkt, którego uczymy się od żab, dotyczącą strategii bioakustycznych i polifonicznych. Był kuratorem takich wydarzeń muzycznych, jak Escuta! (1998/2000), Música de Invenção (1995), Fronteiras (1999) i Diálogos (2002). Jego pierwsza opera A Queda do Céu (Zawalenie się nieba) została wystawiona na Biennale w Monachium w roku 2010 jako część trylogii Amazonas. Obecnie wykłada na Federalnym Uniwersytecie UFF w Rio de Janeiro oraz gościnnie w Uniwersytecie Sztuki KlangKunstBühne w Berlinie.

Ważniejsze utwory: Matéria e memória na flet, klarnet i gitarę (1977), Música gestual III na obój, klarnet i fortepian (1979), Juntos na kwintet dęty, piano i perkusję (1980), Música gestual IV na orkiestrę (1981), Música gestual V na zespół kameralny (1981), Blue na fortepian i gitarę elektryczną (1981), Música gestual VI na orkiestrę (1982), Prostituta americana na zespół kameralny (1983), Música noturna na zespół kameralny (1985), Organismo na kwartet gitarowy (1987), Juremá na 13 śpiewaków (1989), Veredas na dwóch aktorów, dwie gitary, perkusję i taśmę (1989), Quarteto de cordas na kwartet dęty i perkusję (1991), Organismos na dwie gitary i wiolonczelę (1992), Samba do crioulo doido na dwie perkusje (1993), Expiral na fortepian i gitarę elektryczną (1995), Bioritmias na zespół kameralny (1996), Sopro na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1997), Pequeña música noturna na zespół kameralny (1998–99), Estratos na orkiestrę tradycyjnych instrumentów andyjskich (1999), Audiobioespectro na orkiestrę (2001), Dança das cinzas na strukturę multiinstrumentalną Geralda (2001), Tão sertão na strukturę multiinstrumentalną Geralda (2002), Koncert na orkiestrę żeńską (2005), A Queda do Céu, opera (2009), Uma figura sobre um fundo na fortepian preparowany (2012).

Loading...