urodził się w roku 1958, jego nauczycielami byli m.in. Per Nørgård i Ib Nørholm. Jego oryginalność, wyobraźnia oraz umiejętności techniczne zyskały mu uznanie jeszcze zanim jego muzyka stała się szerzej znana w połowie lat osiemdziesiątych. Alman (1984), jego pierwszy kwartet smyczkowy, podobnie jak trzy kolejne kwartety Adieu (1986), Angels’ Music (1988) i Schreie und Melancholie (1994), nadal uważany jest za jeden z najważniejszych utworów Sørensena.
W latach dziewięćdziesiątych, w obfitej w owym czasie twórczości Sørensena dominowały utwory z orkiestrą: The Echoing Garden (1992) na solistów, chór i orkiestrę rozwija swobodnie szybujące w wielu symultanicznych tempach melodie jakby w komorze pogłosowej; koncert skrzypcowy Sterbende Gärten (1993) w swym dramatyzmie, wdzięku i dzikości nawiązuje do wspaniałej tradycji gatunku. Obok Symfonii (1996) i koncertu fortepianowego La Notte (1998) powstało wtedy wiele utworów na zespoły o rozmaitych składach, jak choćby napisany dla Christiana Lindberga urzekający koncert Birds and Bells na puzon i 14 instrumentów (1995).
Duński dramatopisarz Peter Asmussen, urzeczony współistnieniem przeszłości i teraźniejszości w koncercie skrzypcowym Sørensena, podjął z nim pracę nad operą zamówioną przez Duński Teatr Królewski. Rezultatem pięciu lat intensywnej współpracy była ukończona w roku 2003 opera Under the Sky. Kolejnym wspólnym przedsięwzięciem Sørensena i Asmussena był utwór Sounds Like You (2008) na aktorów i orkiestrę, którego prawykonanie miało miejsce na otwarcie Międzynarodowego Festiwalu w Bergen w roku 2009. W nowym tysiącleciu muzyka Benta Sørensena zyskała szerokie międzynarodowe uznanie, częściowo dzięki owocnej współpracy z festiwalem w Bergen, której rezultatem były orkiestrowe kompozycje Exit Music (2007) i Sounds Like You (2008). Ważnymi utworami z tego okresu były także koncert fortepianowy La Mattina (2009), napisany dla pianisty Leifa Ove Andsnesa, oraz Tunnels de Lumière (2010) powstały dla Ensemble intercontemporain.
W roku 1996 Bent Sørensen otrzymał Nordic Council Music Prize za koncert skrzypcowy Sterbende Gärten, zaś w roku 1999 Wilhelm Hansen Composer Prize. Bent Sørensen był kompozytorem-rezydentem przy Huddersfield Contemporary Music Festival w roku 2011; obecnie ma rezydenturę przy duńskim zespole Scenatet.

© Karl Aage Rasmussen

Ważniejsze utwory (od 1995): Birds and Bells na puzon i 14 instrumentów (1995), The Birds of Lament na dwa puzony i perkusję (1995), Symfonia (1995–96), Koncert fortepianowy „La Notte” (1996–98), Sinful Songs na duży zespół kameralny (1997–98), Shadow Siciliano na gitarę (1997), The Wings of the Night na kwartet smyczkowy i puzon (1997), The Lady and the Lark na altówkę i duży zespół instrumentalny (1997), The Night of no Moon na duży zespół kameralny (1998–99), Sieben Sehnsüchte na skrzypce i fortepian (1999), Looking of Darkness na akordeon (2000), Kołysanki na fortepian (2000), Wokaliza na mezzosopran i skrzypce, tekst: Peter Asmussen (2001), Sześć pieśni na mezzosopran i skrzypce, teksty: Ono no Komachi i Hwang Chin-i (2001), Cavatina na mezzosopran, skrzypce i fortepian, tekst: Peter Asmussen (2001), Nocturnal na kwartet smyczkowy i puzon (2001), The Hill of the Heartless Giant na kontrabas (2001), The Weeping White Room na flet, obój, perkusję, fortepian i instrumenty smyczkowe (2002), The Weeping White Room na orkiestrę (2002), Intermezzi na dwa mezzosoprany, sześć skrzypiec i orkiestrę (2003), Under the Sky, opera (2003), Phantasmagoria na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2007), Sounds Like You na dwóch aktorów, chór i orkiestrę (2008), La Mattina. II Koncert fortepianowy na fortepian, orkiestrę i live electronics ad libitum (2009), It is pain flowing down slowly on a white wall na akordeon i smyczki (2010), Tunnels de lumière na orkiestrę (2010), Gondole na skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2010), Schattenlinie na altówkę, klarnet i fortepian (2010), Serenidad na klarnet, orkiestrę i taśmę (2012), Doll Steps in Venice na klarnet i orkiestrę (2013), Rosenbad – Papillons na fortepian, dwoje skrzypiec, altówkę i wiolonczelę (2013), Koncert na trąbkę (2013), Ständchen na orkiestrę (2013), Behind a Backyard na sopran i orkiestrę (2013), Pantomime – Papillons na fortepian i orkiestrę (2014), Mignon – Papillons na fortepian i smyczki (2014).