(Lotka)

/flɛtʃ/

n. (łucznictwo); pióro umieszczone na strzale wspomagające lot strzały; umieszczone w tylnej części strzały stabilizuje jej lot. Fletch to pełna furii nieustająca eksploracja określonego fizycznego gestu i fragmentu brzmienia. W najczystszej formie ten elementarny gest dźwiękowy to ruch smyczka „w górę” sul ponticello przy wydobyciu podwójnego flażoletu z trylem, często z szybkim glissandem i szybkim crescendem od braku dźwięku do fortissima. Dźwięk ten przykuwa uwagę swą bezpośrednią obecnością, lecz jest z natury niestabilny i nieprzewidywalny. Smyczek co chwilę wydobywa szybki quasi-mechaniczny maniakalny tryl, który kryje się pod powierzchnią ciszy.

Powierzchnia, waga i dotyk są częścią rzeczywistości muzycznego wykonania: ciężar smyczka, zróżnicowanie dotyku palca lewej ręki na strunie... Poczucie wagi dźwięku jest również integralną częścią procesu mojego komponowania. Materialność dźwięku ma dla mnie zasadnicze znaczenie – świadomość szmeru „pracy” instrumentu, śledzenie istoty fragmentów koloru w ograniczonej i zredukowanej palecie barw oraz badanie fizycznego gestu tworzącego element brzmienia.

Rebecca Saunders