ur. w 1979 we Wrocławiu. W 1998 zaczął uczyć się kompozycji u Jerzego Filca. Ukończył studium magisterskie na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Jest także absolwentem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie kompozycji Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil (dyplom z wyróżnieniem). Na przełomie 2005 i 2006 przebywał w Hochschule für Musik w Kolonii w ramach programu stypendialnego Socrates–Erasmus, gdzie studiował kompozycję w klasie Yorka Höllera.
Otrzymał wiele nagród i stypendiów, m.in. w 2009 r. Zarządu Województwa Dolnośląskiego. W roku 2007 został włączony do czteroletniego Programu Promocji 13 Kompozytorów, prowadzonego przez Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego. W roku 2010 został uhonorowany członkostwem Akademii Młodych Uczonych i Artystów. Od roku 2008 pracuje w Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu na stanowisku asystenta. W roku 2012 otrzymał stopień doktora w dziedzinie sztuki muzycznej.
Utwory Pawła Hendricha były wykonywane m.in. na festiwalach Warszawska Jesień, Audio Art w Krakowie i w Warszawie, Musica Polonica Nova i Musica Electronica Nova we Wrocławiu, Suså Festival w Næstved (Dania), VII Dniach Muzyki Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu. Kompozytor otrzymał zamówienia od Deutschlandfunk, Stowarzyszenia Autorów ZAiKS oraz finansowane ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach projektu „60 zamówień na 60-lecie Związku Kompozytorów Polskich”.
Od kilku lat programuje w środowisku Max/MSP. Wraz z Ceza-
rym Duchnowskim i Sławomirem Kupczakiem tworzy trio Phonos ek Mechanes, które wykonuje muzykę elektroakustyczną na żywo. W roku 2010 nakładem wytwórni DUX ukazała się monograficzna płyta Pawła Hendricha Chamber Works.
Ważniejsze utwory: Gnothi seauton na orkiestrę kameralną (2001), Niech zstąpi Duch Twój na głos recytujący, tenor, baryton, bas i dwa chóry żeńskie (2002), Heterochronia na wielką orkiestrę symfoniczną (2002–04), Anepigraph na małą orkiestrę (2005), Diversicorium na zespół kameralny (2005), Phonarium I, instalacja dźwiękowa (2005), Phonarium II, instalacja dźwiękowa (2006), Multivalentis na klarnet, puzon, wiolonczelę i fortepian (2006), Metasolidus na orkiestrę symfoniczną (2005–07), Cyclostratus na skrzypce, klarnet basowy, perkusję, fortepian i beatbox (2008), Hyloflex na orkiestrę smyczkową (2007–09), Hyloflex na komputer (2009), Liolit na orkiestrę kameralną (2009–10), Diaphanoid na zespół kameralny (2010), Emergon αß na orkiestrę kameralną (2011), Metasolidus II na wielką orkiestrę symfoniczną (2011–12), Cryptoscript na komputer (2012), Sedimetron na zespół kameralny (2012), Kioloik na jeden lub dwa flety (2012), Ertytre na jedną lub osiem wiolonczel (2013).
