ur. 1953 w Grazu, po ukończeniu tamtejszej Musikhochschule w zakresie kompozycji (Gösta Neuwirth, Ivan Eröd), fortepianu (Doris Wolf) i pedagogiki muzycznej do 1997 r. wykładał na macierzystej uczelni kontrapunkt, współczesne techniki kompozytorskie, analizę muzyczną i muzykę mikrotonalną. Jednocześnie kontynuował studia kompozytorskie u Friedricha Cerhy w Wiedniu (1981-83), uczestniczył także w kursach darmsztadzkich (1980, 1988, 1990), był stażystą w paryskim IRCAM-ie (1991) oraz stypendystą m.in. Festiwalu w Salzburgu (1992-93) i Ministerstwa Kultury i Nauki Austrii (1995). Jest laureatem Sandoz Prize (1992), Nagrody Miasta Wiednia im. Ernsta Křeneka (za operę kameralną Nacht, 1998), Nagrody Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów (2000, za Koncert skrzypcowy) oraz przyznawanej w Grazu nagrody kompozytorskiej im. Andrzeja Dobrowolskiego (2004), Wielkiej Austriackiej Nagrody Państwowej (2007), Musikpreis Salzburg (2013). W roku 1999 jego muzykę prezentowano na Festiwalu w Salzburgu w serii „Next Generation Composer", był kompozytorem-rezydentem w roku 2001 przy Collegium Novum Zürich i w roku 2011 na Festiwalu w Lucernie. Komponował m.in. na zamówienie festiwali w Stuttgarcie, Bregencji, Witten i Donaueschingen, Fundacji Albana Berga, Festiwalu Klangspuren w Schwazu (Tyrol), monachijskiego Biennale i Musica Viva. Jego utwory grane były na festiwalach: Wien Modern, Musikprotokoll Graz, Ars Musica w Brukseli, Insel Musik Berlin, Akiyoshidai (Japonia), Huddersfield Festival, Musica Nova w Helsinkach, Borealis w Bergen i Musik der Zeit w Kolonii, frankfurckiej Alte Oper, na Letnich Kursach w Darmstadcie, weneckim Biennale, Festival d'Automne w Paryżu oraz w Zurychu, Sewilli, Barcelonie, Royaumont, Oslo i Nowym Jorku. Listę wykonawców muzyki Haasa tworzą m.in. Filharmonicy Berlińscy, Klangforum Wien, Kairos Quartet, Orkiestra Mozarteum w Salzburgu, Cleveland Symphony Orchestra, Filharmonia Monachijska, orkiestry radiowe w Baden-Baden (SWR), Kolonii (WDR) i Monachium (Orkiestra Symfoniczna Radia Bawarskiego). Georg Friedrich Haas jest autorem prac o muzyce Luigiego Nona, Iwana Wyszniegradskiego, Aloisa Háby i Pierre'a Bouleza. W 2002 r. ponownie podjął pracę dydaktyczną na Uniwersytecie Artystycznym w Grazu. Od 2005 prowadzi klasę kompozycji w Akademii Muzycznej w Bazylei, gdzie obecnie mieszka.

Ważniejsze utwory (od 1995): Nacht, opera kameralna do tekstów Friedricha Hölderlina (1995-96), Koncert skrzypcowy (1998), Torso na orkiestrę, wg Sonaty fortepianowej C-dur D840 Franciszka Schuberta (1999-2000), Blumenstück na chór, tubę basową i kwintet smyczkowy (2000), in vain na 24 instrumenty z projekcją świetlną (2000), de terrae fine na skrzypce solo (2001), flow and friction na fortepian mikrotonowy na cztery ręce (2001), tria ex uno, sekstet na skrzypce, wiolonczelę, flet, klarnet, fortepian i perkusję (2001), In iij Noct. III Kwartet smyczkowy (2001), Die schöne Wunde, opera kameralna do tekstów Franza Kafki i Ed-gara Allana Poe (2002-03), Natures mortes na wielką orkiestrę (2003), IV Kwartet smyczkowy z live electronics (2003), Koncert na wiolonczelę i orkiestrę (2003-04), Opus 68 na orkiestrę wg IX Sonaty fortepianowej Aleksandra Skriabina (2004), Haiku na baryton i 10 instrumentów (2004), Ritual Freiluftmusik na 12 bębnów i trzy orkiestry dęte (2004), 7 Klangräume na chór i orkiestrę wg niedokończonych fragmentów Requiem Mozarta (2005), Poème na wielką orkiestrę (2005), Hyperion, koncert na światła i orkiestrę (2006), Hertervig-Studien na sześć głosów (2006), Sayaka na perkusję i akordeon (2006), Melancholia, opera (2006-07), Bruchstück na wielką orkiestrę (2007), Open Spaces na dwanaście instrumentów smyczkowych i dwie perkusje (2007), V Kwartet smyczkowy (2007), REMIX na zespół kameralny (2007), Koncert na fortepian i orkiestrę (2007), Quartett na cztery gitary (2007), Ins Licht na skrzypce wiolonczelę i fortepian (2007), Koncert na saksofon barytonowy i orkiestrę (2008), Les temps tiraillés na dwie altówki, fagot i elektronikę (2008), ... wie stille brannte das Licht na sopran i zespół kameralny (2009; także wersja na sopran i fortepian), Unheimat (2009), Traum in des Sommers Nacht na orkiestrę (2009), Atthis na sopran i osiem instrumentów (2010), La profondeur na 13 instrumentów (2010), limited approximations na sześć przestrojonych fortepianów i orkiestrę (2010), Arthur F. Becker (od. Buhr ) na dwa kwartety wokalne, bas, klarnet, wiolonczelę i perkusję (2010), ...damit... die Geister der Menschen erhellt und ihr Verstand erleuchtet werden... na zespół (2010), AUS. WEG na osiem instrumentów (2010), VI Kwartet smyczkowy (2011), chants oubliés na orkiestrę kameralną (2011), VII Kwartet smyczkowy (2011), Mlake / Laaken na sopran i kontratenor (2011), Duchcov na chór (2011), Schweigen na głosy (2011), Ich suchte, aber ich fand ihn nicht na zespół (2012), ...e finisci già na orkiestrę (2012), Tetraedrite na orkiestrę (2012), Nocturno, opera (2013), Thomas, opera (2013).