Warszawska Jesień 2012 - Cztery Kaprysy op. 9 (György Kurtág)

Cztery Kaprysy op. 9 (György Kurtág)

powstały w latach 1970–71 do wierszy Istvána Bálinta. Pierwszy utwór, Párizs I: Musée de Cluny. La Dame à la licorne, nawiązuje do renesansowego gobelinu z Muzeum Cluny w Paryżu, przedstawiającego angielską królową Marię z mitycznym jednorożcem. Gobelin jest jedynie punktem wyjścia swobodnego strumienia skojarzeń, pozbawionego logicznego kierunku i opierającego się na ukrytych związkach ciągu słów w tekście. Drugie capriccio, Párizs II: Tour Saint-Jacques, przypomina w swej strukturze pierwsze. Również tu impulsem do zarysowania kompozycji wiersza była optyczna inspiracja ulic Paryża. Dwa ostatnie kaprysy, Nyelvlecke (Cours de langue) i Ars poetica, mają za punkt wyjścia dobrze znane pojęcia, zmierzają jednak do wyobrażeń kontrastujących z ogólnie przyjętymi ich znaczeniami.

© Universal Edition A.G., Wiedeń

$(document).ready(function(){ $(".view_full").animate({opacity : 0}, 0).animate({opacity : 1}, 800); $(".full-title").css("margin-top", "-100px"); $(".full-title").animate({"margin-top" : "0px"}, 600, "easeOutBack"); $(".full-content").css("margin-top", "-50px"); $(".full-content").delay(100).animate({"margin-top" : "0px"}, 800, "easeOutBack"); // grid init initGrid([0,1,1,0,0,0,1]); });