Kurtág György
ur. 1926 w Lugos (obecnie Lugoj, Rumunia). W budapeszteńskiej Akademii Muzycznej studiował kompozycję pod kierunkiem Sándora Veressa i Ferenca Farkasa, fortepian u Pála Kadosy i kameralistykę u Leó Weinera. W latach 1957–58 uczęszczał na kursy prowadzone przez Messiaena i Milhauda oraz pracował z psycholożką Marianne Stein, co w ogromnej mierze wpłynęło na jego rozwój artystyczny. W latach 1960–68 pracował jako korepetytor w Filharmonii Narodowej w Budapeszcie.
Od 1967 był profesorem fortepianu, a później również kameralistyki w Akademii Muzycznej w Budapeszcie, gdzie uczył do 1993 roku.
Jego międzynarodowa kariera rozpoczęła się w 1981od paryskiej premiery Posłanija pokojnojR. W. Trusowojna sopran i zespół kameralny, utworu zamówionego przez Ensemble intercontemporain.
Jest laureatem wielu nagród, m.in. Kossutha w 1973 i 1996, Bartóka i Ditty Pasztory w 1984. W 1985 r. otrzymał od rządu francuskiego tytuł honorowy Officier dans l’Ordre des Arts et des Lettres. Członek Bayerische Akademie der Schönen Künste w Monachium i Akademie der Künste w Berlinie. W latach 1993–95 był kompozytorem-rezydentem przy orkiestrze Berliner Philharmoniker, w sezonie 1995/1996 – kompozytorem-rezydentem Künstlerhaus w Wiedniu. W tym samym charakterze pracował też m.in. w Paryżu – na zaproszenie Ensemble intercontemporain, Cité de la Musique i Festival d’Automne.
W 2006 r. otrzymał Grawemeyer Award.
Od 2002 mieszka wraz z żoną niedaleko Bordeaux.
Wa ż n i e j s z e u t w o r y (od 1990): Koncert podwójnyna fortepian, wiolonczelę i dwa zespoły kameralne (1989–90), Samuel Beckett: what is the word na kontralt recytujący, głosy i zespół kameralny (1991), Aus der Fernena kwartet smyczkowy (1991), Curriculum vitae na dwa bassethorny i dwa fortepiany (1992), Piesni uninija i pieczalij (Songs of Despair and Sorrow) do słów poetów rosyjskich na chór i zespół instrumentalny (1980–94), Un brin de bruyère à Witold na fortepian lub cymbały (1994), Stele na wielką orkiestrę (1994), Messages na chór i orkiestrę (1991–96), Hölderlin-Gesänge, zeszyt I, na baryton i instrumenty (1993–97), Cztery kaprysy op. 9 na sopran i zespół (1970–71/1997), …pas à pas – nulle part… na baryton i instrumenty do tekstów Samuela Becketta (1993–98), Aus der Ferne No.5 na kwartet smyczkowy (1999), …concertante…na skrzypce, altówkę i orkiestrę (2003), Hipartia na skrzypce solo (2000–04), Sinfonia breve per archi – Fried Márta emlékére na małą orkiestrę smyczkową (2004), Six moments musicaux na kwartet smyczkowy (1999–2005), Hommage à Jacob Obrecht na kwartet smyczkowy (2004–05), Colindă – Baladăna tenor solo, dwa chóry mieszane i zespół instrumentalny (2000–07), Triptic na dwoje skrzypiec (2007), The ligatura of Bálint Varga na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2007), Cztery pieśni do poematów Anny Achmatowej op. 41 na sopran i zespół kameralny (1997–2008), New Messages for Orchestrana orkiestrę (1998–2008), Játékok (Gry) na różne instrumenty (1973–2010), Brefs messages na zespół instrumentalny (2010).
