Czernowin Chaya
ur. w 1957 r. w Hajfie. Studia kompozycji rozpoczęła w Rubin Academy of Music w Tel Awiwie, po czym w wieku 25 lat opuściła Izrael i kontynuowała naukę w Niemczech, Japonii, Stanach Zjednoczonych i Austrii. Studiowa ła kompozycję u Abela Ehrlicha, Dietera Schnebla, Briana Ferneyhough i Roge ra Reynoldsa. Otrzymała liczne nagrody i wyróżnienia, m.in.: Nagrodę Muzyczną Kranichstein (1992), stypendium Asahi Shimbun (1993) i Akademie Schloss Solitude (1996), nagrody fundacji Ernsta von Siemensa (2003), Rockefellera (2004) i Fromma (2008), wyróżnienie Wissenschaftskolleg w Berlinie (2008) oraz Guggenheim Fellowship (2011).
Była rezydentką na festiwalach nowej muzyki w Dreźnie, Darmstadcie (2004) i Salzburgu (2006). Jej utwory wykonywane były na ponad czterdziestu międzynarodowych festiwalach, m.in. na Festiwalu Muzyki XX Wieku w Meksyku, Wien Modern, Asia Pacific Triennial (Australia) i MaerzMusik w Berlinie. Znana jest szeroko z adaptacji opery Mozarta Zaïde. Nauczała kompozycji w Yoshiro Irino Institute w Tokio (1993–94), na Międzynarodowych Kursach Wakacyjnych Nowej Muzyki w Darmstadcie (1990 i 1998). W latach 1997–2006 była profesorem kompozycji na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego, a w 2009 – na Uniwersytecie Harvarda. Jako pedagog udzielała się także w wyższych uczelniach muzycznych Wiednia, Göteborga i Seulu.
W a ż n i e j s z e u t w o r y : Birds na 15 instrumentów smyczkowych (1984), Manoalchadiya (tekst Endad Eldan) na niski i wysoki głos żeński i flet basowy (1988), Ina na flet basowy oraz sześć nagranych fletów basowych i piccolo (1988), LeArye – For Arye na skrzypce i elektroniczną ścieżkę dźwiękową (również w wersji na skrzypce i zespół kameralny) (1990), Dam Sheon Hachol – The Hour glass Bleeds Still na sekstet smyczkowy (1992), Trisna perkusję i elektro niczną ścieżkę dźwiękową (1993), Amber na wielką orkiestrę symfoniczną (1993), A map of a recurrent dreamna shô i elektroniczną ścieżkę dźwiękową (1994),Kwartet smyczkowy (1995), Afatsim – Gallnutsna zespół instrumentalny (1996), Shu Hai Mitamen Behatalat Kidon – Shu Hai Practices Javelin (tekst Zohar Eitan) na głosy żeńskie, elektroniczną ścieżkę dźwiękową i live electronics (1996–97), Six miniatures and a simultaneous song (tekst Zohar Eitan) na dwa soprany i dwa zespoły kameralne (1998), pnima...ins innere, opera kameralna na podstawie tekstu Davida Grossmana (1998–99), Maim zarim, maim gnuvim –Strange Water, Stolen Water na instrumenty koncertujące, wielką orkiestrę symfoniczną i live electronics (2001–02), Dam Sheon Hachol na orkies trę smyczkową (2002), Winter Songs I: Pending Light na zespół kameralny i live electronics (2002–03), Winter Songs II: Stonesna perkusję i zespół kameralny (2003), Winter Songs III: Rootsna perkusję, zespół kameralny i live electronics (2003), Excavated Dialogues na zespół instrumentalny (2003), Zaïde/Adama, adaptacja opery W. A. Mozarta (2004–05), Pilgerfahrten na chór chłopięcy i zespół instrumentalny (2005–06/07), Seven (Sheva) dla siedmiu instrumentalistów (2008), Sahaf na saksofony, gitarę elektryczną, fortepian i perkusję (2008), Anea Crystal: Seed Ina kwartet smyczkowy (2008), Seed II na kwartet smyczkowy (2008), Anea na oktet (2008), Algae, monodram na bas i fortepian (2009), Lovesong na zespół instrumentalny (2010), The Quiet na wielką orkiestrę podzieloną na trzy grupy (2010), The last leaf na obój (2010), and you will love me back, opera kameralna (2011), Zohar Iver (blind radiance) na zespół i orkiestrę podzieloną na trzy grupy (2011), Gradual edge na organy i wiolonczelę (2012), Esh (Fire) na orkiestrę z kontratenorem (2012).
