Relief II - Andrzej Krzanowski

Cykl 9 Reliefów, powstały w latach 1984–1989, a więc w ostatnim okresie życia Andrzeja Krzanowskiego, jest jednym z przykładów wykorzystania sztuk plastycznych w jego twórczości. Technika rzeźbiarska służąca tworzeniu płaskorzeźb o różnym stopniu wypukłości, w której tak ważne jest tworzywo, w Reliefie II znajduje swoją mocną paralelę. Akordeon ma bowiem takie możliwości kształtowania dźwięku, dynamiki, barwy i artykulacji, że przy wprowadzonej w tym utworze zasadzie rozszerzania i zawężania pasm oraz konsekwentnej obróbce tworzywa (skala półton-cały ton) powstaje „relief muzyczny”. Nie jest to dzieło dramatyczne ani wirtuozowskie. Czas płynie powoli na niskich, subtelnie zmieniających się poziomach dynamicznych, ścieżki dźwięków tworzących pasma o różnej gęstości zapisane są wyłącznie liniami poziomymi rozpiętymi na odmierzających czas regularnych kreskach taktowych, a statyczny przebieg wzbogacają tylko wibracjami. Dźwięki kolejno nakładają się na siebie i znikają, czasami występują w imitacji, a samodzielne akordy pojawiają się incydentalnie. Kontemplacja czasu, wielopoziomowość, subtelność i... dedykacja dla znakomitego kompozytora japońskiego Toshia Hosokawy wyjaśniają podtytuł tego utworu: „japoński”. 

Relief II na akordeon powstał w 1985 roku. Prawykonanie (w wersji kameralnej) odbyło się 28 września 1994 podczas IV Muzycznych Spotkań Młodych „Alkagran” w Bielskim Centrum Kultury. 

Grażyna Krzanowska