Exordium - Oscar Bianchi

W tym utworze Oscar Bianchi powraca do kompozycji na orkiestrę symfoniczną, tym razem rozumianą jako przestrzeń pełna znaczeń i ekspresji rozwijającej się w momentach węzłowych i przełomowych. Sięgając po temat tak rozległy, kompozytor zaplanował znacznych rozmiarów cykl orkiestrowy oparty na sztuce retoryki, zaś Exordium, napisane dla Orkiestry Szwajcarii Włoskiej, stanowi tego cyklu uwerturę. Odpowiadając na pytanie dziennikarza, kompozytor tak mówił o swym dziele: 

Dlaczego sztuka retoryki? 

W epoce Trumpa i brexitu, gdy medialne manipulacje i prostacki populizm zagrażają naszej wrażliwości w tym samym stopniu, co postęp społeczny i ekonomiczny, powrót do faktyczności dyskursu, oparcie go na trzeźwości umysłu wydaje mi się bardziej konieczne niż kiedykolwiek. To istny imperatyw moralny przyświecający mi zarówno jako twórcy, jak i obywatelowi. 

Czyż jednak po sztukę retoryki nie sięga się, aby przekonać ludzi do wiary w określoną tezę, w kontraście do innych? 

Owszem, lecz sedno tej sztuki tkwi także w tym, co ona w nas wzbudza, czego wymaga – rozwinięcia zmysłu krytycznego, niezbędnego zarówno do budowania, jak i rozumienia wszelkich komunikatów. Z konfliktu medialnego i makroekonomicznego na naszych oczach wyłania się nowa epoka, nowe formy rządów. Dzisiejsza rzeczywistość jest złożona i będzie coraz bardziej. Jedynie poprzez introspekcję i zmysł krytyczny możemy zapobiec zaślepieniu, nieodwracalnym błędom w ocenie. Jako przekaz egzystencjalny, zawierający w sobie zarówno aspekt społeczny, jak intelektualny, muzyka może przyczynić się do owego procesu uświadamiania, nie tylko poprzez dzielenie się nowymi formami języka, lecz także przez nowe podejście do słuchania.