Saunders, Rebecca

ur. w Londynie w 1967 roku. Studiowała skrzypce i kompozycję w Edynburgu. W latach 1991–94 kontynuowała studia kompozycji w klasie Wolfganga Rihma w Karlsruhe. Otrzymała liczne wyróżnienia i nagrody, m.in. Nagrodę im. Ernsta von Siemensa, Musica Viva przyznawaną przez ARD, BMW AG, Nagrodę im. Paula Hindemitha na festiwalu muzycznym w Szlezwiku-Holsztynie, dwukrotnie Nagrodę Kompozytorską Królewskiego Towarzystwa Filharmonicznego w kategorii kameralistyki, GEMA, Brytyjską Nagrodę Kompozytorską, Nagrodę im. Mauricio Kagela, Nagrodę Fundacji Hansa i Gertrudy Zenderów. Od 2009 jest członkinią berlińskiej Akademii Sztuk, a od 2013 także Saskiej Akademii Sztuk w Dreźnie. W sezonie koncertowym 2009/10 była rezydentką przy drezdeńskiej Staatskapelle, a następnie Festiwalu w Huddersfield. Wykładała kompozycję na Międzynarodowych Wakacyjnych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie (2010 i 2012), Akademii Kompozytorskiej Impuls w Grazu (2011, 2013), w ramach Dni Muzycznych w Ostrawie oraz w Schloss Solitude Summer Academy (2015). W latach 2012–14 nauczała także w Wyższej Szkole Muzyki, Teatru i Mediów w Hanowerze. Od 2003 Saunders tworzy głównie kompozycje przestrzenne. W swoim utworze chroma (2003–10) wykorzystuje ok. 20 rozmieszczonych w przestrzeni grup instrumentalnych i obiektów dźwiękowych. Od prawykonania dzieła w 2003 powstało już piętnaście jego wersji, w których kompozytorka dostosowuje ideę utworu do architektonicznych właściwości kolejnych miejsc wykonania. Ostatnie utwory to rodzaje delikatnych kolaży, wykorzystujących możliwości wynikające z rozmieszczenia muzyków w przestrzeni; jej najnowsze dzieło w tym nurcie to Yes, osiemdziesięciominutowa kompozycja–instalacja przestrzenna, powstała dla zespołu Musikfabrik, śpiewaczki Donatienne Michel-Dansac i Enno Poppego, komponowana pod kątem niezwykłego architektonicznie wnętrza Filharmonii Berlińskiej i paryskiego kościoła św. Eustachego. W twórczości Rebekki Saunders zaznaczają się wyraźnie dwa nurty obsadowe: instrumentalne kompozycje solowe oraz utwory na instrumenty koncertujące z towarzyszeniem orkiestry lub zespołu. 

Wybrane utwory: Behind the Velvet Curtain na trąbkę, fortepian, harfę i wiolonczelę (1991), the under-side of green na klarnet, skrzypce i fortepian (1994), Mirror, mirror on the wall na fortepian (1994), Crimson – Molly’s Song 1 na dwunastu solistów, metronomy, gwizdki i trzy pozytywki (1995), G and E on A na orkiestrę i dwadzieścia siedem pozytywek (1996–97), Kwartet smyczkowy (1997),Duo na skrzypce i fortepian (1996–99), cinnabar, koncert podwójny na skrzypce, trąbkę, zespół i jedenaście pozytywek (1999), Duo four – two exposures, koncert podwójny na trąbkę, perkusję i orkiestrę (2000), Duo 3 na skrzypce i perkusję (1999–2001), albescere na pięć głosów i dwanaście instrumentów (2001), insideout, muzyka do instalacji choreogra cznej (we współpracy z Sashą Waltz, 2003), vermilion na klarnet, gitarę elektryczną i wiolonczelę (2003), blaauw na trąbkę podwójną (2004), miniata na fortepian, akordeon, chór i orkiestrę (2004), choler na dwa fortepiany (2004), crimson na fortepian (2003–05), rubricare na orkiestrę smyczkową i organy barokowe (2005), furyna kontrabas (2005), Blue and Gray na kontrabas (2005), a visible trace dla 11 solistów i dyrygenta (2006), Stirrings Still dla pięciu wykonawców (2006), traces na orkiestrę kameralną (2006), Soliloquyna sześć głosów (2007), chroma I–X na kilka grup kameralnych i obiekty dźwiękowe (2003–08), company na pięcioro solistów (2007–08), Murmurs, kolaż dla dziesięciu wykonawców (2009), to and fro na skrzypce i obój (2010), Stratum na orkiestrę (2010), dialogue na altówkę i perkusję (2011), Neither na dwie trąbki (2011), Stasis, kolaż przestrzenny dla szesnastu muzyków (2011), Still na skrzypce i orkiestrę (2011), Stirrings dla dziewięciu muzyków (2011), Fletch na kwartet smyczkowy (2012), Ire na wiolonczelę, smyczki i perkusję (2012), ...of waters making moan na akordeon (2013), Solitude na wiolonczelę (2013), Void na duet perkusyjny i orkiestrę (2013–14), Albana trąbkę i orkiestrę (2014), Six for AK na dwoje perkusistów, dwoje pianistów, gitarę i harfę (2015), Aether na dwa klarnety basowe (2014–16), Skin na sopran i trzynaście instrumentów (2015–16), White na trąbkę podwójną (2015–16), Yes, kompozycja przestrzenna na sopran i zespół (2016–17), O na sopran (2017), Bite na flet (2016), Unbreathed na kwartet smyczkowy (2017), dust na skrzypce i fortepian (2017–18), Flesh na akordeon (2018), Metal Bottle Necks na gitarę elektryczną (2018), Sole, trio na akordeon, perkusję i fortepian (2018).