Mantovani, Bruno

ur. w 1974 roku, ukończył paryskie Konserwatorium Muzyczne w klasach analizy, estetyki, instrumentacji, historii muzyki i kompozycji, uzyskując najwyższe noty (1996). Jednocześnie studiował muzykologię na Uniwersytecie w Rouen, brał udział w kursach kompozytorskich w opactwie Royaumont (1995) i kursach muzyki komputerowej w IRCAM (1998–99). Był stypendystą Académie des Beaux-Arts (1997) i Fundacji Nadii i Lili Boulanger (1999). Otrzymał Nagrodę im. Hervé Dugardin, przyznawaną przez francuskie Stowarzyszenie Autorów, Kompozytorów i Wydawców Muzycznych (1999) i Belmont-Preis na festiwalu Musiktage Hitzacker (2007). Był honorowym gościem festiwalu Musica w Strasburgu (2006), na którym wykonano po raz pierwszy jego utwór Cantate no 1Quelques effervescences i operę L’Autre côté. Przebywał jako artysta rezydent w Herrenhaus Edenkoben (1999), na festiwalu muzycznym Automne en Normandie (2001), w Villa Medici w Rzymie (2003), w Instytucie Francuskim we Florencji (2003), w Académie de France w Rzymie (2004–05), na festiwalu w Besançon (2006–08). W latach 2008–10 był kompozytorem rezydentem Orkiestry Narodowej w Lille. Jego utwory wykonywane były w Concertgebouw w Amsterdamie, Filharmonii w Kolonii, w KKL w Lucernie, La Scali w Mediolanie, Carnegie Hall i Lincoln Centre w Nowym Jorku, Cité de la musique i Salle Pleyel w Paryżu. Współpracował z tak wybitnymi muzykami, jak Jean-Efflam Bavouzet, Alain Billard, Jean-Guihen Queyras, Antoine Tamestit, Tabea Zimmermann; dyrygentami: Pierre Boulez, Sir Andrew Davis, Peter Eötvös, Laurence Equilbey, Gunter Herbig, Emmanuel Krivine, Susanna Mälkki, Jonathan Nott, Pascal Rophé, François-Xavier Roth; zespołami: Accentus, intercontemporain, TM+; i orkiestrami: Orkiestra Symfoniczna w Bambergu, BBC Cardiff, Chicago Symphony, WDR w Kolonii, La Chambre Philharmonique, Orkiestra Radiowa we Frankfurcie, Filharmonia w Liège, BBC London, Lucerne Academy, Orchestre de Paris, Orkiestra Opery w Paryżu, Orkiestra Filharmoniczna Radia Francuskiego, Orkiestra Radiowa w Saarbrücken, Filharmonia Czeska, NHK w Tokio, RAI w Turynie, Sinfonia Varsovia, RSO w Wiedniu. W roku 2010 Opera Paryska wystawiła jego balet Siddharta, a w 2011 operę o życiu poetki Anny Achmatowej. W 2012 skomponował na zamówienie tej instytucji koncert skrzypcowy Jeux d’eau dla Renauda Capuçona i Philippe’a Jordana. 

Otrzymał nagrody w międzynarodowych konkursach kompozytorskich (Stuttgart 1999, Międzynarodowa Trybuna Kompozytorów 2001, nagrody im. Hervé Dugardin i Enescu, Grand Prix Sacem w latach 2000, 2005 i 2009, „Victoire de la Musique” dla kompozytora w roku 2009, nagrodę Claudio Abbado przyznaną przez Filharmonię w Berlinie i międzynarodową nagrodę prasy muzycznej w 2010). W styczniu 2010 otrzymał tytuł Chevalier dans l’Ordre des Arts et des Lettres. W roku 2006 festiwal Musica w Strasburgu poświęcił jego muzyce monograficzny koncert. 

W przedsięwzięciach łączących muzykę z innymi formami sztuki współpracował z pisarzami (Hubert Nyssen i Eric Reinhardt), autorami librett (Christophe Ghristi i François Regnault), szefem kuchni Ferranem Adrià, choreografami (Jean-Christophe Maillot i Angelin Preljocaj) oraz z reżyserem filmowym Pierre’em Coulibeufem. Jego utwory bywają refleksją nad historią muzyki zachodniej (Bach, Gesualdo, Rameau, Schubert, Schumann) lub muzyką popularną (jazz, muzyka Wschodu). Jako dyrygent współpracuje z zespołami muzyki współczesnej i orkiestrami symfonicznymi. Jego utwory publikuje Editions Henry Lemoine w Paryżu. 

Wybrane utwory: Jazz Connotation na fortepian (1998), Moi, jeu... na marimbę (1999), Bugna klarnet (1999), Série noire na czternaście instrumentów (2000), Art d’écho na orkiestrę (2000), Früh na flet (2001), Un mois d’octobre na fagot i fortepian (2001), Appel d’air na flet i fortepian (2001), Le sette chiese na wielki zespół (2002), Par la suite na flet i zespół (2002), Mit Ausdruck na klarnet basowy i orkiestrę (2003), East Side, West Side na pięć instrumentów (2003), Zappingna flet i orkiestrę (2004), Little Italy na altówkę (2005), Blue Girl with Red Wagon na kwartet smyczkowy i fortepian (2005), Da Roma na klarnet, altówkę i fortepian (2005), Un sou e na flet i czterech perkusistów (2005), Happy B. na flet i trio smyczkowe (2005), Poèmes de Janos Pilinsky (5) na chór (2005), Con leggerezza na zespół (2005), Koncert wiolonczelowy (2005), Le Cycle des gris na orkiestrę (2005), Suonare na fortepian (2006), Streets na zespół (2006), Éclair de lune na trzy zespoły i elektronikę (2006), Quelques effervescences na altówkę i fortepian (2006), Si près, si loin (d’une fantaisie) na dwa fortepiany i dwa zespoły (2006), L’Autre côté, opera (2006), Time Stretch (on Gesualdo) (2006), chrono na akordeon (2007), Happy hours na skrzypce (2007), Tocar na harfę (2007), Finale na orkiestrę (2007), Contrepoints de l’Art de la Fugue (2) na siedem wiolonczel (2007), Quintette pour Bertolt Brecht na harfę i kwartet smyczkowy (2007), D’une seule voix na fortepian i wiolonczelę (2007), Trait d’union na klarnet (2008), L’Enterrement de Mozart na pięć głosów i zespół (2008), Kantata nr 2 (sur G. Leopardi) na sopran i klarnet (2008), Dédale na fortepian (2009), Icare na dwa fortepiany (2009), Koncert na dwie altówki i orkiestrę (2009), Le Livre des illusions na orkiestrę (2009), ...273... na zespół (2010), Fantaisie na fortepian i orkiestrę (2010), Siddharta na orkiestrę (2010), Postludium na orkiestrę (2010), Smartroll (Le Lutin) na orkiestrę (2010), Akhmatova, opera (2010), Koncert kameralny nr 1–2 (2010), Upon One Note na orkiestrę (2011), Kantata nr 3 na chór i orkiestrę (2012), Kantata nr 4 na wiolonczelę, akordeon i chór (2012), Spirit of Alberti na zespół (2013), Kwintet na dwoje skrzypiec, dwie altówki i wiolonczelę (2013), The worst of na fortepian (2013), Schlemihl na orkiestrę (2014),L’oeuf na saksofon, wiolonczelę i fortepian (2014), II Kwartet smyczkowy (2014), Autoportrait de Giovanni Girolamo Savoldo na fortepian (2014), Perpetuum mobile na skrzypce (2014), In and out koncert na kotły i orkiestrę (2015), I Symfonia – L’Idée fixe na orkiestrę (2015), III Kwartet smyczkowy (2015), Tourbillon na dwa fortepiany (2015), na siedem wiolonczel (2015), Entrechoc na orkiestrę (2016), Love songs, koncert na flet i orkiestrę (2016), Once Upon A Time na wiolonczelę i orkiestrę (2016), Koncert kameralny nr 3 na czternaście instrumentów (2016), C... na wiolonczelę (2016), Papillons na fortepian (2016), Kwintet na dwoje skrzypiec, altówkę i dwie wiolonczele (2016), Abstract, balet na wiolonczelę i orkiestrę (2017), Danse libre, koncert na harfę i orkiestrę kameralną (2017), O Salutaris Hostia na siedem wiolonczel (2017), Etude No. 5 pour les octaves na fortepian (2017), Quasi lento na klarnet i orkiestrę (2018), Threnos na orkiestrę (2018), Cadenza No. 1 na perkusję i zespół (2018), Cadenza No. 2 na akordeon i zespół (2018), Waiting na klarnet i fortepian (2018), Bug na saksofon altowy (2019).