SWR EXPERIMENTAL- STUDIO
ma siedzibę we Fryburgu Bryzgowijskim. Zespół pełni funkcję pośrednika między ideą kompozycyjną a realizacją techniczną. Dąży do syntezy elementów sztuk akustycznych i zaawansowanej technologii, szuka możliwości poszerzenia spektrum dźwiękowego poprzez live electronics. Muzycy generują tony przy pomocy różnych narzędzi modulacji dźwięku; ruch tych tonów w przestrzeni dokonuje się dzięki specjalnym systemom sterującym i głośnikom.
Co roku Experimentalstudio przyznaje kilku kompozytorom i muzykom stypendium na realizację ich utworów. Udostępnia im specjalistyczne wyposażenie i zapewnia pomoc informatyków muzycznych, projektantów, inżynierów i reżyserów dźwięku. Oprócz współpracy z kompozytorami zespół regularnie koncertuje na całym świecie. Po czterdziestu latach aktywności na scenie nowej muzyki zyskał wysoką pozycję w dziedzinie live electronics. Występował i nadal bierze udział niemal we wszystkich ważniejszych festiwalach, jak Berliner Festwochen, Wiener Festwochen, Salzburger Festspiele, Festival d'Automne w Paryżu, Biennale di Venezia. Współpracuje także ze znanymi teatrami muzycznymi, np. mediolańską La Scalą, Théâtre de la Monnaie w Brukseli i Teatro Real w Madrycie. Występował również w nowojorskiej Carnegie Hall.
Twórcy tej miary, co Pierre Boulez, Karlheinz Stockhausen, Cristóbal Hal er, Vinko Globokar, Emmanuel Nunes i Luigi Nono, stworzyli we fryburskim studiu wiele wybitnych kompozycji. Luigi Nono zrealizował tu wszystkie dzieła późnego okresu. Jego "tragedia dell'ascolto" Prometeo - nazwana kamieniem milowym muzyki dwudziestego wieku - wykonywana była przez SWR Experimentalstudio i jego ówczesnego dyrektora André Richarda ponad 50 razy. Młodsze pokolenie kompozytorów reprezentują m.in. Mark Andre, Chaya Czernowin, José María Sánchez-Verdú, Georg Friedrich Haas i Johannes Maria Staud. Ze studiem współpracowało wielu wybitnych muzyków, wśród nich Maurizio Pollini, Claudio Abbado, Gidon Kremer, Jörg Widmann, Irvin Arditti i Roberto Fabbriciani. SWR Experimentalstudio otrzymywało kilkakrotnie międzynarodowe nagrody za realizacje muzyki elektronicznej. Jego płyta z utworami Luigiego Nona otrzymała Nagrodę Roku Niemieckiej Krytyki (Deutschen Schallplattenkritik). Od października 2006 funkcję dyrektora artystycznego Studia - pełnioną wcześniej przez Hansa-Petera Hallera i André Richarda - objął Detlef Heusinger.