Vassilakis, Dimitri

grecki pianista urodzony w Atenach w 1967 roku. Studia muzyczne rozpoczął w wieku 7 lat w rodzinnym mieście, kontynuował u Gérarda Frémy'ego w Conservatoire National Supérieur de Musique in Paris, gdzie uzyskał Premier Prix w dziedzinie fortepianu (jednogłośnie), muzyki kameralnej i akompaniamentu. Studiował także u Monique Deschaussées i Györgya Seboka.

Wystąpił jako pianista w wielu krajach Europy, Afryki Północnej, Bliskiego Wschodu i Ameryki. Od 1992 roku jest solistą Ensemble intercontemporain. Współpracował z wieloma czołowym twórcami muzyki współczesnej, m.in. Iannisem Xenakisem, Lucianem Beriem, Karlheinzem Stockhausenem, Györgym Kurtágiem i szczególnie Pierre'em Boulezem - dał m.in. prawykonanie jego Incises w 1995 roku.

W 2004 roku jego nagranie Le Scorpion Martina Matalona z Les Percussions de Strasbourg zdobyło nagrodę Grand Prix du Disque Akademii Charles'a Crosa dla najlepszego nagrania muzyki współczesnej.

Dimitri Vassilakis wystąpił na wielu ważnych festiwalach muzyki współczesnej, m.in. w Salzburgu, Edynburgu, Lucernie, Maggio Musicale we Florencji, Warszawskiej Jesieni, Festiwalu Muzyki Kameralnej w Ottawie oraz londyńskich Promsach.

Jako solista koncertował w najbardziej prestiżowych salach świata - Filharmonii Berlińskiej (pod dyr. Simona Rattle'a), Carnegie Hall w Nowym Jorku, Royal Festival Hall w Londynie, Concertgebouw w Amsterdamie, Teatro Colón w Buenos Aires, mediolańskiej La Scali.

Jego repertuar sięga od Bacha do kompozytorów współczesnych, obejmując m.in. dzieła wszystkie na fortepian Pierre'a Bouleza i Iannisa Xenakisa. Nagrał kilka płyt, m.in. z Wariacjami Goldbergowskimi i fragmentami Das wohltemperierte Clavier Jana Sebastiana Bacha w premierowej obsadzie na fortepian, klawesyn i organy w III stroju Werckmeistra (z Christine Auger i Pascalem Vigneron, wyd. Quantum 2008), etiudami Györgya Ligetiego i Fabiána Panisella (wyd. Neos, 2010) oraz premierowym nagraniem dzieł wszystkich na fortepian Bouleza (wyd. Cybele, 2012), w tym ciepło przyjętą rejestracją Répons. Jego nagranie Incises i Sur Incises włączono do kompletu dzieł Bouleza opublikowanego przez Deutsche Grammophon.