Série Rose -
Pierre Jodlowski

Będący częścią cyklu na fortepian i taśmę utwór jest inspirowany seksem, pornografią i miłosnymi dialogami. Nie należy tu oczekiwać "czystej" muzyki, pozbawionej jakiejkolwiek treści pozadźwiękowej: szczerze chciałem, by utwór był głęboko zakorzeniony w sugestywnym procesie narracyjnym i moim celem było wykreowanie skojarzeń. Z grubsza rzecz biorąc, Série Rose sugeruje, że fascynacja, jaką odczuwamy względem drugiej osoby, zainteresowanie jej ciałem, a także jej duszą, są silniejsze niż okrutny instynkt ukazany w filmach pornograficznych klasy B. Série Rose prowadzi słuchacza chaotyczną ścieżką, na której napotyka on dwuznacznie zabarwione momenty; trzyma się pulsu, by za chwilę znaleźć się w środku wyimaginowanej konwersacji, która mogła zostać zaczerpnięta z tego czy innego filmu, otoczony przez głosy i oddechy, zmysłowe i żałosne jęki. To, co ostatecznie pozostaje, to sztuka operowania czasem stapiającym się z hipotetyczną narracją oraz energia muzyczna. Nie ma innego koloru niż ten okropny różowy, niezniszczalny i straszny obrazek miłości.

Pierre Jodlowski