Muzyka na taśmę magnetofonową i fortepian solo -
Andrzej Dobrowolski

została skomponowana w latach 1971-72 dla Zygmunta Krauzego. Prawykonanie odbyło się w lutym 1972 w Warszawie; z powodu nieobecności Zygmunta Krauzego, który w tym samym czasie dokonywał nagrania archiwalnego tego utworu w BBC w Londynie, partię fortepianu przejął Andrzej Dutkiewicz. Pod względem formy utwór zbliżony jest do koncertu instrumentalnego. Partia solowa przeciwstawiona jest partii taśmy. Partia fortepianu została zanotowana ściśle z wyjątkiem fragmentu improwizacyjnego, w którym podane są jedynie zasady improwizacji. Partia taśmy została zrealizowana w Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia w Warszawie przy współpracy technicznej Bohdana Mazurka. Jako materiał wyjściowy posłużyły wyłącznie dźwięki wydobyte z fortepianu: 1. tryle z pedałem i bez; 2. tryle, w czasie wykonywania których struny stłumione były naklejoną na nie plasteliną; 3. szybkie nieregularne biegniki przy stłumieniu strun plasteliną; 4. tremola na strunach wykonywane cienkim prętem metalowym; 5. krótkie uderzenia w struny prętami drewnianymi i metalowymi. W trakcie realizacji materiał wyjściowy poddany został daleko idącym transformacjom (transpozycja, nakładanie się różnych przebiegów, filtracja, zastosowanie modulatora kołowego, rytmizacja określonych przebiegów przez inne, zastosowanie generatora obwiedni itp.).

Andrzej Dobrowolski

(z książki programowej Warszawskiej Jesieni 1987)