Hendrich, Paweł
ur. w 1979 we Wrocławiu. W 1998 podjął naukę kompozycji u Jerzego Filca. Ukończył studia magisterskie na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Jest także absolwentem tamtejszego Wydziału Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii Akademii Muzycznej w klasie kompozycji Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil (dyplom z wyróżnieniem). Na przełomie 2005 i 2006 roku przebywał w Hochschule für Musik w Kolonii w ramach programu stypendialnego Socrates-Erasmus, gdzie studiował kompozycję w klasie Yorka Höllera. W latach 2004-08 czterokrotnie był stypendystą Ministra Kultury, a w latach 2006-08 trzykrotnie otrzymał stypendium Miasta Wrocławia. W 2007 został objęty przez Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego czteroletnim Programem Promocji 13 Kompozytorów. W 2009 otrzymał stypendium Zarządu Województwa Dolnośląskiego. W 2010 został uhonorowany członkostwem w Akademii Młodych Uczonych i Artystów. Od 2008 jest zatrudniony w Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu (obecnie jako adiunkt). W 2012 otrzymał stopień doktora w dziedzinie sztuki muzycznej.
Jest laureatem wielu nagród, m.in. w 2005 III nagrody za Anepigraph na małą orkiestrę (2005) na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim organizowanym przez Fundację im. Franza Josefa Reinla w Wiedniu. W 2009 jego utwór Metasolidus I na orkiestrę symfoniczną został nominowany wraz z sześcioma innymi do Nagrody Mediów Publicznych OPUS (konkurs nie został rozstrzygnięty). Aktualnie Paweł Hendrich sprawuje funkcję dyrektora artystycznego Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej "Musica Polonica Nova" we Wrocławiu oraz jest członkiem komisji programowej Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień". W sezonie artystycznym 2016/2017 kompozytor był również rezydentem Orkiestry Muzyki Nowej (program finansowany ze środków IMiT).
Paweł Hendrich brał udział w kursach i warsztatach dla kompozytorów w Warszawie, Wrocławiu, Frankfurcie, Pekinie, Görlitz/Zgorzelcu z udziałem takich wykładowców, jak Peter Eötvös, Luca Francesconi, Anders Hillborg, Marco Stroppa, Horatiu Radulescu, Ivan Fedele i inni.
Jego utwory były wykonywane m.in. na festiwalu Warszawska Jesień, festiwalach Musica Polonica Nova i Musica Electronica Nova we Wrocławiu, Festiwalu Prawykonań w Katowicach, Audio Art w Warszawie i w Krakowie, Musica Viva w Monachium, Rudens Kamermūzikas Festivāls w Rydze, Suså Festival w Næstved (Dania), Rudersdal Sommerkoncerter w Hørsholm (Dania), Unerhörte Musik w Berlinie, festiwalu Światowe Dni Muzyki we Wrocławiu, University of Louisville New Music Festival (Stany Zjednoczone), Portrety kompozytorów w Warszawie, Poznańska Wiosna Muzyczna, Słuchalnia w Toruniu, Nowe Fale w Gdańsku oraz na koncertach w wielu krajach. Wykonaniami jego utworów dyrygowali m.in. Peter Eötvös, Szymon Bywalec, Anu Tali, Clemens Heil, Diego Masson, Fabián Panisello, Staffan Larson, Stephen A. Taylor, Liu Shun, Wim Boerman, Maciej Koczur, Michał Dworzyński, Erbst Kovacic, Robert Kurdybacha, Ulrich Nicolai, Miłosz Bembinow, Andrzej Bauer i Zsolt Nagy. Kompozycje Pawła Hendricha były zamawiane m.in. przez: Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień", Deutschlandfunk, Goethe-Institut, BHF BANK Stiftung i Ensemble Modern, Miasto Wrocław, Instytut Polski w Madrycie, Instytut Muzyki i Tańca, Orkiestrę Muzyki Nowej, The Forbidden City Chamber Orchestra, Narodowe Forum Muzyki, Stowarzyszenie Autorów ZAiKS, Związek Kompozytorów Polskich.
Od kilku lat Hendrich programuje w środowisku Max i wykonuje muzykę elektroakustyczną. Wraz z Cezarym Duchnowskim i Sławomirem Kupczakiem tworzy trio Phonos ek Mechanes, które wykonuje muzykę elektroakustyczną na żywo. Do tej pory zespół występował na festiwalach muzyki improwizowanej, współczesnej i elektroakustycznej w Polsce i za granicą.
Nakładem wydawnictwa DUX w 2010 ukazała się monograficzna płyta Pawła Hendricha Chamber Works, a w 2017 - płyta Metaforma. W 2012 wydana została debiutancka płyta C+tria Phonos ek Mechanes (Bôłt Records). Ponadto utwory Hendricha zostały wydane na dziesięciu innych CD.
Wybrane utwory: Gnothi seauton na orkiestrę kameralną (2001), Niech zstąpi Duch Twój na głos recytujący, tenor, baryton, bas i dwa chóry żeńskie (2002), Heterochronia na wielką orkiestrę symfoniczną (2002-04), Anepigraph na małą orkiestrę (2005), Diversicorium na zespół kameralny (2005), Phonarium I, instalacja dźwiękowa (2005), Phonarium II, instalacja dźwiękowa (2006), Multivalentis na klarnet, puzon, wiolonczelę i fortepian (2006), Metasolidus na orkiestrę symfoniczną (2005-07), Cyclostratus na skrzypce, klarnet basowy, perkusję, fortepian i beatbox (2008), Hyloflex na orkiestrę smyczkową (2007-09), Hyloflex na komputer (2009), Liolit na orkiestrę kameralną (2009-10), Diaphanoid na zespół kameralny (2010), Emergon αß na orkiestrę kameralną (2011), Metasolidus II na wielką orkiestrę symfoniczną (2011-12), Cryptoscript na komputer (2012), Sedimetron na zespół kameralny (2012), Kioloik na jeden lub dwa flety (2012), Drovorb na klarnet, waltornię, fortepian, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2013), Ertytre na jedną lub osiem wiolonczel (2013-14), Alopopulo na orkiestrę kameralną, skrzypce solo i komputery (2014), Accant na akordeon solo i komputer (2014), Exophor na zespół instrumentów chińskich (2015) Xenobrach na dwie perkusje i dwa fortepiany (2015), Pteropetros na akordeon, kwartet smyczkowy i kwintet dęty (2015), Exophor na zespół instrumentów chińskich (2015), Bajki robotów, co-opera na zespół kameralny, komputery, warstwę wideo i syntezator mowy (wraz z Cezarym Duchnowskim; 2015-16), Mutuusmutus na orkiestrę kameralną i powietrzną perkusję (2016), Hordiaver na orkiestrę kameralną (2016-17), Holoedr na saksofon, puzon, akordeon, fortepian i wiolonczelę (2016-17).