Krzysztof Baculewski „Kalendarium subiektywne sześćdziesięciu festiwali”

Klasyka współczesności, tej najnowszej, po neoklasycyzmie, socrealizmie etc.: Symphonie pour un homme seul Pierre'a Henry i Pierre'a Schae era, Espaces inhabitables François Bayle'a, Wozzeck Albana Berga, Réveil des oiseaux Oliviera Messiaena z Jeanne Loriod grającą na prawdziwych Falach Martenota (w Joannie d'Arc na stosie Artura Honeggera instrument ten w Polsce, z braku środków na sprowadzenie z Francji oryginalnego, zastępowano organami... Hammonda), Edgard Varèse - Equatorial. Wydrzenia: II Symfonia Witolda Lutosławskiego, muzyka przestrzenna Terrêtektorh Iannisa Xenakisa, w której orkiestrę wymieszano z publicznością, Echoi Lukasa Fossa. Debiutuje Bernadetta Matuszczak. Wybitni wykonawcy: Orchestre Philharmonique de l'ORTF w trzech (!) programach pod batutą Charlesa Brucka i Andrzeja Markowskiego, Anna Malewicz-Madey, mezzosopran. Chudo Może, ale wtedy się tego nie zauważało. Ciągle "WJ" była świętem, w którym chętnie się uczestniczyło. Przewodniczącym Komisji Repertuarowej był Andrzej Dobrowolski.