Krzysztof Baculewski „Kalendarium subiektywne sześćdziesięciu festiwali”

Recitale versus symfonika - to jeden z wątków, na który zwraca uwagę program. Ponadto kontynuacja Ziemi Ulro z minionego festiwalu. Część drugą, La Lointaine (wg Oskara Miłosza) skomponował Osvaldas Balakauskas, premierę w Teatrze Małym poprowadził Przemysław Fiugajski. Jedną z sensacji zaprezentował Kwartet Śląski: była nią Symfonia rytuałów zmarłego przed rokiem Witolda Szalonka. Odbył się także koncert kompozytorski Romana Bergera, Polaka z Bratysławy, oraz recital Christine Michaeli Pryn, interesującej skrzypaczki duńskiej. W foyer Giełdy Papierów Wartościowych przy ul. Książęcej wystąpił zespół Pociąg Towarowy, improwizując muzykę do lmu z 1924 r. Od tego roku w nowo otwartym Mazowieckim Centrum Kultury przy ul. Elektoralnej zaczynają się odbywać koncerty kameralne. Odnotujmy też debiut Dobromiły Jaskot, Marcina Bortnowskiego i Cezarego Duchnowskiego. Inaugurację otworzyły: Koncert klarnetowy Krzysztofa Meyera (z Eduardem Brunnerem), IV Symfonia Macieja Jabłońskiego (debiut) z solowymi organami (Jarosław Malanowicz) i For the Time Being Briana Currenta; orkiestrę FN prowadził Antoni Wit. W finale natomiast po VI Symfonii "At the End of the Day" Pera Nørgårda Barry Douglas wykonał wraz z zespołem NOSPR-u pod dyrekcją Gabriela Chmury Koncert fortepianowy "Zmartwychwstanie" Krzysztofa Pendereckiego. Dzieło stało się przyczyną medialnej awantury o styl, estetykę i imponderabilia: część publiczności dzieło wygwizdała i na francuską modłę "wybuczała". Emocje wzbudziła populistyczna estetyka połączona z eklektyzmem, być może odpowiadającym amerykańskiemu odbiorcy, dla którego dzieło powstało, ale nie słuchaczom europejskiego festiwalu n o w e j muzyki...