Krzysztof Baculewski „Kalendarium subiektywne sześćdziesięciu festiwali”

W tym roku dominantę artystyczną stanowi muzyka kręgu iberyjskiego i iberoamerykańskiego. Stąd więc obecność utworów znanych i mniej znanych kompozytorów, jak m.in. Mauricio Kagel, Enrico Chapela, Alejandro Rossi, Mauricio Sotelo, Alejandro Viñao, José María Sánchez-Verdú, Miguel Azguime, Hèctor Parra, Mario Lavista. Muzyka symfoniczna zajmuje jedynie cztery niepełne koncerty, oprócz NOSPR i Filharmonii Narodowej z dwoma programami występuje Orquesta de Radio Television Española, a z większych zespołów - Leopoldinum, Musik-Fabrik i Camerata Silesia. Z ważniejszych wykonań należy odnotować: Maqbara na głosy i orkiestrę José Maríi Sánchez-Verdú, The End Oscara Strasnoya, Concierto de Cámara Fabiána Panisello, a z klasyki Méditations sur le mystère de la Sainte Trinité Oliviera Messiaena. Zwraca też uwagę obecność utworów zmarłego rok wcześniej Karlheinza Stockhausena Hymnen 1 - 4 i Cosmic Pulses. Debiutują: Aleksander Nowak, Jagoda Szmytka, Paweł Hendrich, Andrzej Kwieciński i Wojciech Widłak. Na 23 koncerty festiwalu - 10 odbywa się już poza tradycyjnymi salami koncertowymi, a z nowych adresów dochodzą: Torwar, Centralny Basen Artystyczny i Aula Akademii Sztuk Pięknych. Akademia Muzyczna zmienia nazwę na Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina.